🩺 Μεταβολικό Σύνδρομο: Ιατρικός Οδηγός με Έμφαση σε Ινσουλινοαντίσταση, και Λιπώδες Ήπαρ
1. Εισαγωγή
Το μεταβολικό σύνδρομο (MetS) αποτελεί μία σύγχρονη μεταβολική διαταραχή με παγκόσμια εξάπλωση, η οποία χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη ινσουλινοαντίστασης, κοιλιακής παχυσαρκίας, δυσλιπιδαιμίας, υπέρτασης και διαταραγμένης γλυκαιμίας. Πρόκειται για ένα σύνδρομο με σημαντική προγνωστική αξία για σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔΤ2), καρδιαγγειακή νόσο, μη αλκοολική λιπώδη νόσο του ήπατος (NAFLD) και νεφρικές επιπλοκές.
Η διάγνωση δεν βασίζεται σε μία και μόνο εξέταση, αλλά στη συνεκτίμηση κλινικών, βιοχημικών και ανθρωπομετρικών παραμέτρων. Στο παρόν άρθρο εστιάζουμε ιδιαίτερα στη σημασία της ινσουλινοαντίστασης, της γ-γλουταμυλοτρανσφεράσης (γ-GT) ως δείκτη ηπατικής δυσλειτουργίας και του λιπώδους ήπατος ως κεντρικής μεταβολικής εκδήλωσης.
2. Παθοφυσιολογία του Μεταβολικού Συνδρόμου
Η ινσουλινοαντίσταση αποτελεί τον παθοφυσιολογικό πυρήνα του συνδρόμου. Πρόκειται για την κατάσταση κατά την οποία οι ιστοί (μυϊκός, ηπατικός, λιπώδης) εμφανίζουν μειωμένη απόκριση στη δράση της ινσουλίνης, με αποτέλεσμα την υπερινσουλιναιμία και, τελικά, τη μεταβολική δυσλειτουργία.
Μηχανισμοί που εμπλέκονται:
➤ Λιπώδης φλεγμονή: Ο λιπώδης ιστός γίνεται πηγή κυτταροκινών (TNF-α, IL-6) που αναστέλλουν τη σηματοδότηση της ινσουλίνης.
➤ Οξειδωτικό στρες: Συμβάλλει στην αντίσταση στην ινσουλίνη και ενεργοποιεί μεταβολικά μονοπάτια δυσλειτουργίας.
➤ Δυσλειτουργία ηπατοκυττάρων: Οδηγεί σε ηπατική ινσουλινοαντίσταση και συσσώρευση τριγλυκεριδίων.
➤ Αδρανής PPAR-γ και ενεργοποίηση SREBP-1c: Επιτείνουν τη λιπογένεση στο ήπαρ.
Η ινσουλινοαντίσταση προκαλεί αντιρροπιστική υπερέκκριση ινσουλίνης από τα β-κύτταρα, διαταραχή του μεταβολισμού των λιπιδίων, υπεργλυκαιμία και τελικά λειτουργική εξάντληση του παγκρέατος.
3. Ο Ρόλος της γ-Γλουταμυλοτρανσφεράσης (γ-GT)
Η γ-GT είναι ένζυμο της κυτταρικής μεμβράνης των ηπατοκυττάρων που εμπλέκεται στον κύκλο της γλουταθειόνης. Η αύξησή της αποτελεί δείκτη οξειδωτικού stress και πρώιμης ηπατικής δυσλειτουργίας, ακόμη και όταν άλλες τρανσαμινάσες (ALT, AST) είναι φυσιολογικές.
📌 Στο μεταβολικό σύνδρομο:
↑ γ-GT σχετίζεται με ινσουλινοαντίσταση
↑ γ-GT σχετίζεται με κεντρική παχυσαρκία και υπερτριγλυκεριδαιμία
↑ γ-GT προβλέπει κίνδυνο για ΣΔΤ2 και NAFLD
↑ γ-GT σχετίζεται με αθηρωματική δυσλειτουργία και καρδιαγγειακή νόσο
📖 Μελέτες δείχνουν ότι η γ-GT είναι ανεξάρτητος προγνωστικός δείκτης καρδιομεταβολικής νοσηρότητας, ακόμα και όταν βρίσκεται εντός των “φυσιολογικών ορίων”.
4. Λιπώδες Ήπαρ (NAFLD) και Μεταβολικό Σύνδρομο
Το μη αλκοολικό λιπώδες ήπαρ (NAFLD) είναι η πιο συχνή ηπατική εκδήλωση του μεταβολικού συνδρόμου. Χαρακτηρίζεται από συσσώρευση λίπους >5% στα ηπατοκύτταρα, χωρίς ιστορικό κατάχρησης αλκοόλ.
Στάδια:
NAFL (απλή στεάτωση)
NASH (στεατοηπατίτιδα)
Ίνωση → Κίρρωση
Ηπατοκυτταρικό καρκίνωμα (HCC)
Παθοφυσιολογία:
Η ινσουλινοαντίσταση οδηγεί σε αυξημένη λιπόλυση από το λιπώδη ιστό → ↑ ελεύθερα λιπαρά οξέα → ↑ ηπατική λιπογένεση
Η γ-GT αυξάνεται λόγω ενεργοποίησης του ηπατοκυττάρου και οξειδωτικού stress
Η δυσλιπιδαιμία (↑ TG, ↓ HDL) επιδεινώνει τη φλεγμονή και την ίνωση
📌 Σημαντικό: Σχεδόν το 70–90% των ατόμων με NAFLD έχουν μεταβολικό σύνδρομο.
5. Διαγνωστικά Κριτήρια Μεταβολικού Συνδρόμου
Υπάρχουν τρεις κύριες ταξινομήσεις που χρησιμοποιούνται διεθνώς για τη διάγνωση του μεταβολικού συνδρόμου:
✅ NCEP ATP III (National Cholesterol Education Program – Adult Treatment Panel III)
Διάγνωση: παρουσία ≥3 από τα 5 παρακάτω κριτήρια:
Κριτήριο | Τιμή Ορίου |
---|---|
Περίμετρος μέσης | >102 cm άνδρες, >88 cm γυναίκες |
Τριγλυκερίδια (TG) | ≥150 mg/dL ή σε αγωγή |
HDL χοληστερόλη | <40 mg/dL άνδρες, <50 mg/dL γυναίκες |
Αρτηριακή πίεση | ≥130/85 mmHg ή σε αγωγή |
Γλυκόζη νηστείας | ≥100 mg/dL ή σε αγωγή |
✅ IDF (International Diabetes Federation)
Απαιτείται κεντρική παχυσαρκία + 2 από τα υπόλοιπα κριτήρια.
Κεντρική Παχυσαρκία | Περίμετρος μέσης |
---|---|
Ευρωπαίοι άνδρες | ≥94 cm |
Ευρωπαίες γυναίκες | ≥80 cm |
✅ Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO)
Προϋπόθεση: Ύπαρξη ινσουλινοαντίστασης (π.χ. διαταραγμένη ανοχή γλυκόζης ή ΣΔΤ2 ή HOMA-IR)
2 από τα παρακάτω:
Παχυσαρκία (BMI >30 ή WHR >0.9/0.85)
Δυσλιπιδαιμία (TG ≥150 mg/dL ή HDL <35/39 mg/dL)
Υπέρταση ≥140/90 mmHg
Μικρολευκωματινουρία ≥20 mcg/min ή ≥30 mg/24h
📌 Σχόλια:
Τα κριτήρια IDF είναι πιο ευαίσθητα για μη Ευρωπαίους πληθυσμούς.
Η γλυκόζη νηστείας ≥100 mg/dL θεωρείται πρώιμη εκδήλωση ινσουλινοαντίστασης.
Η μείωση της HDL και η αύξηση των TG είναι δείκτες αθηρογόνου δυσλιπιδαιμίας.
Η γ-GT δεν περιλαμβάνεται επίσημα στα διαγνωστικά κριτήρια, αλλά αποτελεί σημαντικό βιοδείκτη μεταβολικής επιβάρυνσης (θα επανέλθουμε στις εξετάσεις παρακάτω).
6. Εργαστηριακές Εξετάσεις
Οι εξετάσεις που σχετίζονται με το μεταβολικό σύνδρομο περιλαμβάνουν:
Παράμετρος | Φυσιολογικές Τιμές | Διαγνωστικό Όριο |
---|---|---|
Γλυκόζη νηστείας (FPG) | 70–99 mg/dL | ≥100 mg/dL |
Τριγλυκερίδια (TG) | <150 mg/dL | ≥150 mg/dL |
HDL Χοληστερόλη | >40 mg/dL (Άνδρες), >50 mg/dL (Γυναίκες) | <40/<50 mg/dL |
Αρτηριακή Πίεση | <130/85 mmHg | ≥130/85 mmHg |
Περίμετρος Μέσης | <102 cm (Άνδρες), <88 cm (Γυναίκες) | >102/>88 cm |
🧪 Προηγμένες Εξετάσεις – Παθοφυσιολογική Εκτίμηση
Κατηγορία | Εξέταση | Τι Δείχνει | Παθολογικά Ευρήματα |
---|---|---|---|
Γλυκαιμικός Έλεγχος | HbA1c | Μέσος όρος γλυκόζης 3 μηνών | 5.7–6.4% (προδιαβήτης) |
OGTT | Δυναμική απάντηση γλυκόζης | 2h >140 = IGT, >200 = ΣΔΤ2 | |
Ινσουλίνη νηστείας | Εκτίμηση ινσουλινοέκκρισης | >15 μIU/mL | |
HOMA-IR | Ινσουλινοαντίσταση | >2.5–3.0 | |
Λιπιδαιμικός Έλεγχος | Non-HDL | Σύνολο αθηρογόνων λιπιδίων | >130 mg/dL |
ApoB | Αθηρογόνος φορτίο | >90 mg/dL | |
ApoA1 | Αντι-αθηρογόνος δείκτης | <120 mg/dL | |
Ηπατικός Έλεγχος | γ-GT | Δείκτης για NAFLD & οξειδωτικό stress | >35–40 U/L |
ALT / AST | Ηπατική φλεγμονή/κυτταρόλυση | ALT > AST (σε NAFLD) | |
Φλεγμονώδεις δείκτες | hs-CRP | Υποκλινική φλεγμονή | >2.0 mg/L |
IL-6 / TNF-α | Φλεγμονώδη προφίλ (προηγμένες) | ↑ σε σπλαχνική παχυσαρκία | |
Νεφρική Λειτουργία | eGFR / Κρεατινίνη | Νεφρική λειτουργία | ↓ eGFR ή ↑ Cr |
Μικροαλβουμίνη | Αγγειακή/νεφρική βλάβη | >30 mg/24h | |
Μεταβολικοί δείκτες | Ουρικό Οξύ | Μεταβολική επιβάρυνση | >6.5–7.0 mg/dL |
Ορμονικός Έλεγχος | Τεστοστερόνη (άνδρες) | Χαμηλή = αυξημένος CV κίνδυνος | <300 ng/dL |
TSH | Εντοπισμός υποθυρεοειδισμού | >4.0 mIU/L |
📌 HOMA-IR = (Γλυκόζη νηστείας [mg/dL] × Ινσουλίνη νηστείας [μIU/mL]) ÷ 405
Τιμές HOMA-IR >2.5–3.0 → ισχυρή ένδειξη ινσουλινοαντίστασης
Σε προχωρημένο NAFLD μπορεί να αυξάνονται ALT/AST, ενώ η γ-GT αυξάνεται νωρίτερα και είναι πιο ευαίσθητη
🫀 Ειδική Ενότητα: Καρδιά και Μεταβολικό Σύνδρομο
Το μεταβολικό σύνδρομο αποτελεί έναν υψηλού κινδύνου προγνωστικό δείκτη για καρδιαγγειακή νόσο, καθώς συνδυάζει παράγοντες που συμβάλλουν στην επιτάχυνση της αθηρωμάτωσης, της ενδοθηλιακής δυσλειτουργίας, και της συστηματικής φλεγμονής.
🔬 Παθογενετικοί Μηχανισμοί:
Ινσουλινοαντίσταση & υπερινσουλιναιμία → ενίσχυση συμπαθητικού, κατακράτηση νατρίου, ↑ πίεση
Αθηρογόνος δυσλιπιδαιμία → ↑ TG, ↓ HDL, ↑ sd-LDL
Υπέρταση & σπλαχνικό λίπος → αύξηση φορτίου στην καρδιά
Φλεγμονώδης αντίδραση → ↑ CRP, IL-6, TNF-α → επιτάχυνση αθηρωμάτωσης
Οξειδωτικό stress & αυξημένη γ-GT → συμβολή σε καρδιακή μικροαγγειοπάθεια
⚠️ Κλινικά Στοιχεία:
Το MetS διπλασιάζει τον κίνδυνο εμφράγματος του μυοκαρδίου (MI)
Ο κίνδυνος καρδιογενούς θνησιμότητας είναι αυξημένος έως και 3 φορές
Αυξημένα επίπεδα γ-GT έχουν προγνωστική αξία για στεφανιαία νόσο
📊 Πίνακας – Επίπτωση Καρδιαγγειακής Νόσου στο Μεταβολικό Σύνδρομο
Παράμετρος Επίδραση στην Καρδιά Ινσουλινοαντίσταση Ενδοθηλιακή δυσλειτουργία, υπερτροφία κοιλίας Δυσλιπιδαιμία Αθηρωμάτωση, σχηματισμός πλακών Υπέρταση Μείωση διατασιμότητας αγγείων Φλεγμονώδεις δείκτες Χρόνια αγγειακή βλάβη γ-GT ↑ Δείκτης οξειδωτικού stress & φλεγμονής
🩸 Ειδική Ενότητα: Μεταβολικό Σύνδρομο και Διαβήτης Τύπου 2
Η εξέλιξη του μεταβολικού συνδρόμου προς σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔΤ2) είναι ιδιαίτερα συχνή. Η ινσουλινοαντίσταση αποτελεί το πρώτο βήμα της παθολογικής πορείας που καταλήγει σε β-κυτταρική εξάντληση και υπεργλυκαιμία.
🔁 Από Ινσουλινοαντίσταση → ΣΔΤ2
Στάδιο 1: Υπερινσουλιναιμία – HOMA-IR >2.5
Στάδιο 2: Αδυναμία αντιρρόπησης – ↑ γλυκόζη νηστείας >100 mg/dL
🧪 Βιοδείκτες – Παρακολούθηση:
📌 Η αύξηση της γ-GT αποτελεί ανεξάρτητο δείκτη κινδύνου για εμφάνιση ΣΔΤ2, ανεξάρτητα από BMI ή ALT.
📌 Κλινικά Ευρήματα
Οι ασθενείς με μεταβολικό σύνδρομο έχουν 5πλάσιο κίνδυνο ανάπτυξης ΣΔΤ2
Το NAFLD είναι επίσης ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για διαβήτη
Η αντιμετώπιση του συνδρόμου καθυστερεί ή προλαμβάνει την εγκατάσταση ΣΔΤ2
💊 Θεραπευτικές Στρατηγικές για Καρδιοπροστασία και Αντιμετώπιση του Διαβήτη
Κατηγορία | Φάρμακα | Κύρια Οφέλη |
---|---|---|
Μετφορμίνη | Glucophage | Μείωση γλυκόζης & ινσουλινοαντίστασης |
GLP-1 αγωνιστές | Ozempic, Trulicity | Απώλεια βάρους, ↓ HbA1c, ↓ CV θνησιμότητα |
SGLT2 αναστολείς | Dapagliflozin | Καρδιοπροστασία, ↓ HFrEF |
Στατίνες | Atorvastatin | ↓ LDL, ↓ CV risk |
ACEi / ARB | Ramipril, Telmisartan | Αντιυπερτασικά + Νεφροπροστασία |
✅ Συμπέρασμα (με εστίαση στην καρδιά και τον διαβήτη):
Το μεταβολικό σύνδρομο δεν είναι απλώς ένα “πρώιμο προειδοποιητικό σημάδι”, αλλά ένας κεντρικός παράγοντας πρόκλησης καρδιαγγειακής νόσου και διαβήτη τύπου 2. Η ινσουλινοαντίσταση, το λιπώδες ήπαρ, η υπέρταση και οι δυσλιπιδαιμίες λειτουργούν αθροιστικά, επηρεάζοντας τον καρδιομεταβολικό άξονα.
Η συστηματική πρόληψη μέσω σωστής διατροφής, φυσικής άσκησης και φαρμακοθεραπείας μπορεί να ανακόψει την πορεία προς έμφραγμα και ΣΔΤ2.
7. Επιδημιολογία και Κλινικές Επιπλοκές του Μεταβολικού Συνδρόμου
Το μεταβολικό σύνδρομο παρουσιάζει εκρηκτική αύξηση παγκοσμίως, με ποσοστά που κυμαίνονται μεταξύ 20–35% στον γενικό ενήλικο πληθυσμό και άνω του 60% σε υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα.
🔍 Συχνότητα:
ΗΠΑ: ~35% των ενηλίκων
Ευρώπη: ~20–30%, αυξητική τάση σε νεαρότερες ηλικίες
Ελλάδα: πάνω από 25% στους άνδρες >40 ετών
Παιδιά/Έφηβοι: ~8–12% (ιδιαίτερα σε παχυσαρκία)
⚠️ Κύριες Κλινικές Επιπλοκές:
Σακχαρώδης Διαβήτης Τύπου 2 (ΣΔΤ2)
Η ινσουλινοαντίσταση οδηγεί σε σταδιακή εξάντληση των β-κυττάρων του παγκρέατος.
Ο κίνδυνος εμφάνισης ΣΔΤ2 αυξάνεται >5 φορές σε άτομα με μεταβολικό σύνδρομο.
Καρδιαγγειακή Νόσος (ΚΑΝ, έμφραγμα, αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο)
Αθηρογόνες λιποπρωτεΐνες (↑ TG, ↓ HDL), υπέρταση και φλεγμονώδης κατάσταση
Ο κίνδυνος για έμφραγμα του μυοκαρδίου διπλασιάζεται.
Μη Αλκοολική Λιπώδης Νόσος του Ήπατος (NAFLD)
Η πιο συχνή ηπατοπάθεια στις δυτικές χώρες.
Η γ-GT είναι πρώιμος δείκτης κινδύνου.
Πολυκυστικές Ωοθήκες (PCOS)
Στενά συνδεδεμένες με ινσουλινοαντίσταση, δυσλιπιδαιμία και παχυσαρκία.
Συχνά, PCOS και μεταβολικό σύνδρομο συνυπάρχουν.
Χρόνια Νεφρική Νόσος (ΧΝΝ)
Αυξημένη λευκωματουρία και ταχύτερη έκπτωση της νεφρικής λειτουργίας
Η υπερουριχαιμία και η γλυκοτοξικότητα συμβάλλουν στη βλάβη.
Αναπνευστικά προβλήματα
Σύνδρομο υπνικής άπνοιας σχετίζεται με κοιλιακή παχυσαρκία.
Επιδεινώνει την υπέρταση και το προφίλ ινσουλίνης.
8. Μεταβολικό Σύνδρομο σε Παιδιά και Εφήβους
Το φαινόμενο παρατηρείται με αυξανόμενη συχνότητα λόγω παχυσαρκίας και καθιστικής ζωής.
Κριτήρια (IDF για παιδιά):
Ηλικία ≥10 ετών
Κεντρική παχυσαρκία (μέση >90η εκατοστιαία θέση)
Τουλάχιστον 2 από:
TG ≥150 mg/dL
HDL <40 mg/dL
Πίεση ≥130/85 mmHg
Γλυκόζη ≥100 mg/dL
📌 Η διάγνωση απαιτεί προσοχή λόγω φυσιολογικών μεταβολών της εφηβείας.
Επιπλοκές:
Πρώιμη εμφάνιση ΣΔΤ2 και λιπώδους ήπατος
Διαταραχές εμμήνου ρύσεως στα κορίτσια
Ψυχολογικές επιπτώσεις (αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη)
9. Μεταβολικό Σύνδρομο στην Εγκυμοσύνη
Η εγκυμοσύνη αποτελεί φυσιολογική κατάσταση ινσουλινοαντίστασης. Ωστόσο, σε γυναίκες με προϋπάρχουσα παχυσαρκία ή προδιαβήτη, το μεταβολικό σύνδρομο αυξάνει τον κίνδυνο:
Γλυκαιμίας κύησης (GDM)
Υπέρτασης κύησης / προεκλαμψίας
Μεγάλου εμβρύου (macrosomia)
Καισαρικής τομής, περιγεννητικών επιπλοκών
📌 Η γ-GT στην κύηση έχει συσχετιστεί με αυξημένο κίνδυνο GDM και καρδιομεταβολικές επιπλοκές στο παιδί (epigenetic programming).
10. Θεραπεία του Μεταβολικού Συνδρόμου
Η θεραπευτική προσέγγιση είναι πολυπαραγοντική και εξατομικευμένη. Περιλαμβάνει:
10.1. Διατροφή
📌 Κύριοι στόχοι:
Απώλεια βάρους (5–10%)
Μείωση λιπώδους ήπατος
Βελτίωση ινσουλινοευαισθησίας
✅ Μεσογειακή διατροφή
Πλούσια σε ελαιόλαδο, ψάρια, λαχανικά
Βελτιώνει το λιπιδαιμικό προφίλ και μειώνει το NAFLD
✅ DASH (Dietary Approaches to Stop Hypertension)
Ειδικά σε συνδυασμό με υπέρταση
Περιορισμός νατρίου, αύξηση καλίου/μαγνησίου
✅ Low-carb / χαμηλό γλυκαιμικό φορτίο
Χρήσιμο σε ΣΔΤ2 και σοβαρή ινσουλινοαντίσταση
Προσοχή σε υποπρωτεΐνωση και έλλειψη ινών
10.2. Φαρμακευτική αγωγή
Κατηγορία | Φάρμακα | Ενδείξεις |
---|---|---|
Μετφορμίνη | Glucophage | ΣΔΤ2, προδιαβήτης, PCOS |
GLP-1 αγωνιστές | Ozempic, Trulicity | Παχυσαρκία, ΣΔΤ2, λιπώδες ήπαρ |
Στατίνες | Atorvastatin, Rosuvastatin | Δυσλιπιδαιμία |
Αναστολείς SGLT2 | Empagliflozin | ΣΔΤ2 + ΚΑΝ |
Αντιυπερτασικά | ACEi/ARB, CCB | Υπέρταση |
Βιταμίνη D | Χαμηλά επίπεδα, NAFLD, έγκυες |
📌 Η γ-GT μπορεί να μειωθεί με απώλεια βάρους, μετφορμίνη, βιταμίνη Ε, και ηπατοπροστατευτικά (π.χ. UDCA, silibinin).
11. Πρόληψη και Follow-Up του Μεταβολικού Συνδρόμου
Η πρόληψη του μεταβολικού συνδρόμου απαιτεί πολυεπίπεδη προσέγγιση τόσο σε ατομικό όσο και σε πληθυσμιακό επίπεδο.
Α. Ατομική Πρόληψη
📏 Διατήρηση φυσιολογικού σωματικού βάρους
🚶♂️ Τακτική φυσική δραστηριότητα (τουλάχιστον 150 λεπτά/εβδομάδα)
🥗 Υγιεινή διατροφή (μεσογειακή, χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη)
🚭 Αποφυγή καπνίσματος και υπερβολικής κατανάλωσης αλκοόλ
🧘♀️ Μείωση στρες (ύπνος, mindfulness, ψυχολογική υποστήριξη)
Β. Πρωτοβάθμια Ιατρική Παρακολούθηση (Follow-up)
Ετήσιος έλεγχος γλυκόζης νηστείας, HbA1c, λιπιδαιμικού προφίλ
Μέτρηση περιμέτρου μέσης, αρτηριακής πίεσης
Έλεγχος γ-GT, ALT, και υπερηχογράφημα ήπατος όπου ενδείκνυται
Εκτίμηση καρδιομεταβολικού κινδύνου (π.χ. SCORE2, Framingham)
📌 Σε άτομα με προϋπάρχον μεταβολικό σύνδρομο, συνιστάται εξαμηνιαία παρακολούθηση των κύριων μεταβολικών δεικτών.
12. ❓ Συχνές Ερωτήσεις (FAQ)
Ποια είναι τα πρώτα συμπτώματα του μεταβολικού συνδρόμου;
Συνήθως είναι σιωπηλό. Μπορεί να εμφανιστούν υπέρταση, αυξημένο βάρος στην κοιλιακή χώρα, κόπωση, λιπώδες ήπαρ, ή διαταραχές στην περίοδο (PCOS).
Η γ-GT αρκεί για διάγνωση NAFLD;
Όχι, η γ-GT είναι δείκτης υποψίας, αλλά απαιτείται υπερηχογράφημα ήπατος. Συχνά είναι αυξημένη πριν από την ALT.
Μπορεί το μεταβολικό σύνδρομο να αντιστραφεί;
Ναι! Με απώλεια βάρους, διατροφή, άσκηση και συστηματική ιατρική παρακολούθηση, μπορεί να υποστραφεί πλήρως.
Υπάρχει ειδική θεραπεία για ινσουλινοαντίσταση;
Η μετφορμίνη είναι φάρμακο πρώτης γραμμής, αλλά σημαντικότερος είναι ο συνδυασμός διατροφής και φυσικής δραστηριότητας.
Πότε να υποπτευθώ μεταβολικό σύνδρομο;
Όταν συνυπάρχουν ≥3 από: κοιλιακή παχυσαρκία, αυξημένα TG, μειωμένη HDL, υπέρταση και αυξημένη γλυκόζη νηστείας.
Τι είναι το μεταβολικό σύνδρομο;
Πρόκειται για ένα σύνολο μεταβολικών διαταραχών που περιλαμβάνουν κοιλιακή παχυσαρκία, υπέρταση, υπεργλυκαιμία, αυξημένα τριγλυκερίδια και μειωμένη HDL χοληστερόλη. Η συνύπαρξη αυτών αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακή νόσο, διαβήτη τύπου 2 και λιπώδες ήπαρ.
Ποιος είναι ο βασικός μηχανισμός του συνδρόμου;
Η ινσουλινοαντίσταση είναι ο θεμελιώδης παθοφυσιολογικός μηχανισμός. Οι ιστοί δεν αποκρίνονται επαρκώς στην ινσουλίνη, οδηγώντας σε υπερινσουλιναιμία, υπεργλυκαιμία, λιπιδαιμικές διαταραχές και υπέρταση.
Ποιος είναι ο ρόλος της γ-GT στο μεταβολικό σύνδρομο;
Η γ-GT είναι ένζυμο που σχετίζεται με οξειδωτικό στρες και ηπατική δυσλειτουργία. Αυξημένα επίπεδα της συνδέονται με ινσουλινοαντίσταση, NAFLD και αυξημένο καρδιομεταβολικό κίνδυνο.
Πώς σχετίζεται το λιπώδες ήπαρ με το σύνδρομο;
Το NAFLD (μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος) είναι η ηπατική εκδήλωση του μεταβολικού συνδρόμου. Σχεδόν 70–90% των ασθενών με NAFLD πληρούν τα κριτήρια του συνδρόμου.
Ποια είναι τα διαγνωστικά κριτήρια;
Τα πιο ευρέως χρησιμοποιούμενα κριτήρια είναι του NCEP ATP III: ≥3 από 5 (κοιλιακή παχυσαρκία, ↑ TG, ↓ HDL, ↑ πίεση, ↑ γλυκόζη νηστείας).
Το μεταβολικό σύνδρομο θεραπεύεται;
Μπορεί να αναστραφεί ή να βελτιωθεί σημαντικά με απώλεια βάρους, σωστή διατροφή, φυσική δραστηριότητα και φαρμακευτική αγωγή όπου χρειάζεται.
Τι είναι η ινσουλινοαντίσταση και πώς μετράται;
Είναι η μειωμένη δράση της ινσουλίνης στους ιστούς. Μετριέται έμμεσα με HOMA-IR ή κλινικά με OGTT με ινσουλίνη. Τιμές HOMA-IR >2.5 θεωρούνται παθολογικές.
Ποια φάρμακα χρησιμοποιούνται;
Μετφορμίνη, GLP-1 αγωνιστές (Ozempic), στατίνες, SGLT2 αναστολείς και αντιυπερτασικά. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ενδείκνυνται και ηπατοπροστατευτικά.
Μπορούν τα παιδιά να έχουν μεταβολικό σύνδρομο;
Ναι, ιδιαίτερα παχύσαρκα παιδιά και έφηβοι. Απαιτείται προσαρμοσμένη διάγνωση με βάση τις εκατοστιαίες θέσεις.
Υπάρχει σχέση με το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών (PCOS);
Ναι. Οι γυναίκες με PCOS έχουν αυξημένο επιπολασμό μεταβολικού συνδρόμου λόγω κοινής ρίζας ινσουλινοαντίστασης.
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος πρόληψης;
Απώλεια σπλαχνικού λίπους μέσω υγιεινής διατροφής (μεσογειακή), άσκησης και αποφυγής καθιστικής ζωής, αλκοόλ και καπνίσματος.
Πώς σχετίζεται το σύνδρομο με τα καρδιαγγειακά νοσήματα;
Μέσω υπέρτασης, αθηρογόνου δυσλιπιδαιμίας, χρόνιου φλεγμονώδους φορτίου και προθρομβωτικής κατάστασης. Ο κίνδυνος εμφράγματος διπλασιάζεται.
Τι δείχνει η γλυκοζυλιωμένη αιμοσφαιρίνη στο σύνδρομο;
Η HbA1c δείχνει τον μέσο όρο γλυκόζης 3 μηνών. Τιμές ≥5.7% είναι συμβατές με προδιαβήτη – συχνά παρόν σε μεταβολικό σύνδρομο.
Χρειάζεται υπερηχογράφημα ήπατος σε όλους;
Σε παρουσία αυξημένης γ-GT, ALT ή κοιλιακής παχυσαρκίας, συνιστάται υπερηχογράφημα για ανίχνευση NAFLD.
Ποια είναι η πρόγνωση του συνδρόμου χωρίς θεραπεία;
Αυξημένος κίνδυνος για εμφάνιση ΣΔΤ2, ηπατικής ίνωσης, στεφανιαίας νόσου, εγκεφαλικού και καρδιομεταβολικής θνησιμότητας.
13. 📚 Βιβλιογραφία
Grundy SM. Metabolic Syndrome Pandemic. Circulation. 2008;117(4):628-635.
Alberti KG, et al. Harmonizing the Metabolic Syndrome. Circulation. 2009;120(16):1640-1645.
Marchesini G et al. NAFLD and the Metabolic Syndrome. Diabetes. 2005;54(4):934–939.
Ryu S, et al. γ-GT as a Predictor of Metabolic Syndrome. Clin Chem Lab Med. 2007;45(4):535–540.
Expert Panel on Detection, Evaluation, and Treatment of High Blood Cholesterol in Adults. JAMA. 2001.
ΕΔΔΥΠΠΥ – Ελληνικό Δίκτυο Υγιών Πόλεων. https://www.eddyppy.gr
Ιατρική Εταιρεία Παχυσαρκίας Ελλάδας (ΙΕΠΕ) – https://www.iepe.gr
Chalasani N, et al. The diagnosis and management of NAFLD. Hepatology. 2018;67(1):328–357.
🔚 Συμπέρασμα
Το μεταβολικό σύνδρομο αποτελεί προειδοποιητικό σήμα σοβαρών παθολογικών καταστάσεων, με ινσουλινοαντίσταση και λιπώδες ήπαρ στον πυρήνα της παθογένειάς του. Η γ-GT αναδεικνύεται ως ένας πρώιμος, αλλά συχνά παραγνωρισμένος δείκτης. Η έγκαιρη αναγνώριση, η συνολική εκτίμηση του κινδύνου και η στοχευμένη παρέμβαση μπορούν να προλάβουν ή να αναστρέψουν την εξέλιξη της νόσου.
ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΤΕ ΜΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ !!
https://mikrobiologikolamia.gr/katalogos-eksetaseon/