1) Τι είναι ο HHV-7;

Ο HHV-7 (Human Herpesvirus 7) είναι μέλος της οικογένειας των ερπητοϊών (Herpesviridae), ειδικότερα ανήκει στο γένος βήτα-ερπητοϊών, μαζί με τον HHV-6 και τον CMV (κυτταρομεγαλοϊό).
Ανακαλύφθηκε το 1990 και έχει συσχετιστεί με ποικίλες λοιμώξεις, κυρίως σε παιδιά αλλά και σε ενήλικες με εξασθενημένο ανοσοποιητικό.

Η κλινική σημασία του HHV-7 παραμένει λιγότερο ξεκάθαρη σε σχέση με τον HHV-6, ωστόσο ενοχοποιείται για εξάνθημα ροδόλα, νευρολογικές διαταραχές,
καρδιολογικές επιπλοκές και δευτερογενείς λοιμώξεις.

2) Ιός & Ιολογία του HHV-7

Ο HHV-7 είναι ένας διπλής έλικας DNA ιός, μέλος της οικογένειας Herpesviridae.
Η βιολογική του συμπεριφορά μοιάζει πολύ με τον HHV-6, με τον οποίο μοιράζεται σημαντικά γονιδιωματικά και αντιγονικά χαρακτηριστικά.
Ο ιός έχει ικανότητα λανθάνουσας μόλυνσης και επανενεργοποίησης, χαρακτηριστικό που τον καθιστά ιδιαίτερα σημαντικό για ασθενείς με ανοσοκαταστολή.

Ο HHV-7 παρουσιάζει τροπισμό κυρίως για τα CD4+ T-λεμφοκύτταρα, τα οποία αποτελούν κρίσιμους ρυθμιστές της ανοσολογικής απόκρισης.
Η μόλυνση μπορεί να οδηγήσει σε καταστολή της έκφρασης του CD4 και σε ανοσολογικές δυσλειτουργίες.

Σημαντική ιδιότητα του HHV-7 είναι η ικανότητά του να επιμένει σε λανθάνουσα μορφή μέσα στο DNA των κυττάρων του ξενιστή και να επανενεργοποιείται
όταν το ανοσοποιητικό αποδυναμώνεται. Αυτός ο κύκλος λανθάνουσας και ενεργής μόλυνσης είναι κοινός σε όλους τους ερπητοϊούς.

3) Επιδημιολογία του HHV-7

Ο HHV-7 είναι παγκοσμίως διαδεδομένος ερπητοϊός με πολύ υψηλή οροεπιπολασμότητα στους ενήλικες.
Η πρωτολοίμωξη συμβαίνει κυρίως στην πρώιμη παιδική ηλικία (συνήθως έως 5–6 ετών) και στη συνέχεια ο ιός παραμένει
λανθάνων ισοβίως, με πιθανές επαναενεργοποιήσεις κατά τη διάρκεια της ζωής, ειδικά σε καταστάσεις ανοσοκαταστολής.

Μελέτες οροεπιπολασμού δείχνουν ότι το ποσοστό θετικότητας αυξάνει γρήγορα από τη νηπιακή στην παιδική ηλικία, φτάνοντας
σε υψηλές τιμές στην εφηβεία και σχεδόν καθολική έκθεση στην ενήλικη ζωή. Οι μικρές διακυμάνσεις μεταξύ ηπείρων
σχετίζονται με κοινωνικο-οικονομικούς και οικογενειακούς παράγοντες (π.χ. οικογενειακή συνάθροιση, συνήθειες φροντίδας παιδιών).

Παρά τη μεγάλη διασπορά, ο HHV-7 παραμένει υποδιαγνωσμένος σε σύγκριση με άλλους ερπητοϊούς, κυρίως επειδή
η πρωτολοίμωξη είναι συχνά ήπια ή ασυμπτωματική και οι επιπλοκές εμφανίζονται σπανιότερα ή αποδίδονται σε άλλες αιτίες.
Η ευρύτερη χρήση μοριακών τεχνικών (PCR) έχει βελτιώσει την ανίχνευση του ιού σε κλινικά δείγματα.

4) Τρόποι Μετάδοσης του HHV-7

Ο HHV-7 μεταδίδεται κυρίως μέσω του σιέλου σε στενή, καθημερινή επαφή. Η μετάδοση είναι συχνότερη ενδοοικογενειακά
(γονείς/αδέλφια → παιδιά), αλλά μπορεί να συμβεί και σε χώρους παιδικής φροντίδας και σχολεία. Ο ιός ανιχνεύεται συχνά σε
στοματοφαρυγγικά δείγματα και μπορεί να αποβάλλεται ασυμπτωματικά για μεγάλα χρονικά διαστήματα, όπως συμβαίνει με άλλους ερπητοϊούς.

Η ασυμπτωματική αποβολή του ιού είναι συχνή και εξηγεί την υψηλή οροεπιπολασμότητα. Η ποσότητα ιικού φορτίου και η
συχνότητα αποβολής διαφοροποιούνται ανά άτομο και ηλικία. Σε περιόδους επανενεργοποίησης (stress, λοιμώξεις, ανοσοκαταστολή),
η αποβολή μπορεί να αυξηθεί.

4.1 Παράγοντες που Επηρεάζουν τη Μεταδοτικότητα

• Ηλικία: Τα μικρά παιδιά έχουν συχνότερη και υψηλότερη αποβολή.
• Ανοσολογική κατάσταση: Ανοσοκαταστολή → αυξημένη επανενεργοποίηση/αποβολή.
• Στοματική υγεία: Ουλίτιδα/στοματίτιδες μπορεί να διευκολύνουν την αποβολή.
• Συνωστισμός: Οικιακή πυκνότητα, παιδικοί σταθμοί, σχολεία.
• Συν-λοιμώξεις/στρες: Μπορούν να πυροδοτήσουν επανενεργοποίηση.

4.2 Πρακτικές Συστάσεις Πρόληψης στην Κοινότητα

• Αποφύγετε κοινή χρήση ποτηριών/μαχαιροπήρουνων, ειδικά με μικρά παιδιά.
• Υγιεινή χεριών μετά από στένωση επαφών/φροντίδα παιδιών.
• Ενημέρωση προσωπικού σε παιδικούς σταθμούς για βασικές πρακτικές υγιεινής.
• Σε υποψία λοίμωξης: αποφυγή στενής στοματοφαρυγγικής επαφής για λίγες ημέρες.

Συνολικά, ο HHV-7 συμπεριφέρεται όπως οι άλλοι βήτα-ερπητοϊοί: ευρεία, αθόρυβη κυκλοφορία με επίμονη λανθάνουσα φάση και
διαλείπουσα αποβολή. Οι πρακτικές υγιεινής μειώνουν, αλλά δεν εξαλείφουν, την πιθανότητα μετάδοσης.

5) Κλινικές Εκδηλώσεις του HHV-7

Ο HHV-7 προκαλεί συνήθως ήπια ή ασυμπτωματική πρωτολοίμωξη στην παιδική ηλικία, αλλά μπορεί να σχετίζεται
με ποικίλο φάσμα εκδηλώσεων από το δέρμα, το νευρικό, το καρδιαγγειακό και το αιματολογικό σύστημα. Σε ανοσοεπαρκή άτομα
οι εκδηλώσεις είναι κατά κανόνα αυτοπεριοριζόμενες· σε ανοσοκατεσταλμένους, η κλινική εικόνα μπορεί να είναι σοβαρότερη.

5.1 Παιδική Ηλικία (Πρωτολοίμωξη)

Η πρωτολοίμωξη εμφανίζεται συνήθως στην ηλικία 1–5 ετών και μπορεί να εκδηλωθεί με παρατεινόμενο πυρετό (3–5 ημέρες),
φαρυγγαλγία, ευερεθιστότητα και ήπια τραχηλική λεμφαδενοπάθεια. Το εξάνθημα είναι συχνά
μακουλοπαπουλώδες, λεπτό, ξεκινά από τον κορμό και επεκτείνεται κεντρομόλα. Συνοδά: διάρροια, ανορεξία, βήχας.

Σε μικρά παιδιά, ο υψηλός πυρετός μπορεί να προκαλέσει πυρετικούς σπασμούς. Η συννοσηρότητα με HHV-6 δεν είναι σπάνια
και μπορεί να εντείνει τον πυρετό ή να παρατείνει τα συμπτώματα.

5.2 Έφηβοι & Ενήλικες

Η πρωτοδιάγνωση σε ενήλικες είναι λιγότερο συχνή· συνήθως πρόκειται για επανενεργοποίηση ή υποκλινική αποβολή.
Όταν εμφανίζεται συμπτωματική νόσος, συχνά μιμείται ιογενές σύνδρομο με κακουχία, μυαλγίες, κεφαλαλγία, υποπύρετο/πυρετό,
λεμφαδενοπάθεια και μερικές φορές μονοπυρηνοειδή εικόνα (λεμφοκυττάρωση/άτυπα λεμφοκύτταρα).

5.3 Δερματολογικές Εκδηλώσεις

• Ροδόλα-όμοιο εξάνθημα: μετά την πτώση πυρετού, λεπτό ροδόχροο εξάνθημα, κορμός → αυχένας/πρόσωπο.
• Μακουλοπαπουλώδης εξάνθημα ενηλίκων: ήπιο, αυτοπεριοριζόμενο.
• Μιμητικά φαρμακοεξανθήματος: σπάνια, απαιτείται διαφοροδιάγνωση με αντίδραση φαρμάκου.
• Εξάνθημα μετά από αντιβιοτικά: πιθανή συμπτωματική σύμπτωση (όπως σε EBV), προσοχή στην εσφαλμένη αλλεργική ετικέτα.

5.4 Νευρολογικές Εκδηλώσεις (Σπάνιες αλλά σημαντικές)

Ο HHV-7 έχει ενοχοποιηθεί (κυρίως με PCR σε ΕΝΥ) για άσηπτη μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα,
οξύ εγκάρσιο μυελίτιδα, περιφερική νευροπάθεια και σπάνια παρεγκεφαλιδίτιδα. Η αιτιολογική απόδοση
απαιτεί συσχέτιση κλινικής εικόνας – απεικόνισης – εργαστηριακών, και αποκλεισμό άλλων ιών (HSV, VZV, EBV, εντεροϊοί).

5.5 Καρδιαγγειακές & Άλλες Συστηματικές Εκδηλώσεις

• Μυοκαρδίτιδα/Καρδιομυοπάθεια: μεμονωμένες αναφορές, συνήθως σε νέους ή ανοσοκατεσταλμένους.
• Ηπατική συμμετοχή: ήπια αύξηση τρανσαμινασών σε ιογενή σύνδρομα.
• Αιματολογικά: λεμφοκυττάρωση ή, σπανιότερα, ήπια ουδετεροπενία/θρομβοπενία.
• Οφθαλμολογικά: ραγοειδίτιδα/νευρίτιδα οπτικού (πολύ σπάνια, κυρίως σε ανοσοκαταστολή).

5.6 Διάρκεια & Φυσική Πορεία

• Πυρετός: 3–5 ημέρες στα παιδιά (μπορεί και περισσότερο σε συννοσηρότητα HHV-6).
• Εξάνθημα: 1–3 ημέρες, άνευ απολέπισης.
• Κακουχία/Κεφαλαλγία: 3–7 ημέρες, σπανίως παρατεταμένα.

5.7 HHV-7 και Χρόνια Συμπτώματα

Έχουν αναφερθεί σχέσεις με παρατεινόμενη κόπωση, κεφαλαλγία τάσης ή δυσλειτουργία αυτόνομου νευρικού συστήματος·
η αιτιολογική συσχέτιση παραμένει αβέβαιη και χρειάζεται προσεκτική κλινική αξιολόγηση για αποκλεισμό άλλων αιτιών.

Συμπερασματικά, ο HHV-7 προκαλεί κατά κανόνα ήπια νόσο, με σημαντικές αλλά σπάνιες νευρολογικές/καρδιακές εκδηλώσεις.
Η προσεκτική κλινική εκτίμηση και η στοχευμένη εργαστηριακή διερεύνηση βοηθούν στην ορθή απόδοση αιτιολογίας και στη διαχείριση.

6) HHV-7 στην Παιδική Ηλικία (Practical Guide)

Ο HHV-7 προκαλεί κατά κανόνα ήπια πρωτολοίμωξη σε ηλικίες 1–5 ετών, με εμπύρετο σύνδρομο και ροδόλα-όμοιο εξάνθημα.
Παρά ταύτα, σε μικρό ποσοστό μπορεί να εμφανιστούν πυρετικοί σπασμοί ή σπανιότερα νευρολογικές/συστηματικές επιπλοκές.
Η σωστή κλινική εκτίμηση και η στοχευμένη εργαστηριακή διερεύνηση αποτρέπουν υπερδιάγνωση/υπερθεραπεία.

6.1 Κλινική Παρουσίαση

• Πυρετός: συχνά 39–40°C επί 3–4 ημέρες, με καλή γενική κατάσταση μεταξύ επεισοδίων.
• Εξάνθημα: λεπτό ροδόχροο μακουλοπαπουλώδες, ξεκινά από κορμό, διαρκεί 1–3 ημέρες, όχι έντονα κνησμώδες.
• Λεμφαδενοπάθεια: ήπια τραχηλική/ινιακή.
• Συνοδά: φαρυγγίτιδα, ανορεξία, ήπια διάρροια, κοιλιακά άλγη.

6.2 Red Flags (ζητούν άμεση εκτίμηση)

6.3 Πότε ζητώ εργαστηριακό έλεγχο;

• Δεν απαιτείται ρουτίνα σε τυπική κλινική εικόνα ροδόλας με καλή κατάσταση.
• PCR HHV-7 (σίελος/ρινοφαρυγγικό, αίμα, σπανίως ΕΝΥ) αν:
  • σοβαρή/άτυπη εικόνα ή παρατεινόμενος πυρετός >5–7 ημέρες,
  • ύποπτη νευρολοίμωξη (PCR σε ΕΝΥ με παράλληλο πάνελ HSV/VZV/εντεροϊών),
  • ανοσοκαταστολή ή μεταμόσχευση με επιδείνωση,
  • διαφορική έναντι HHV-6 σε επίμονη ιαιμία.
• Ορολογία (IgM/IgG): περιορισμένη αξία λόγω υψηλής οροθετικότητας και διασταυρούμενων αντιδράσεων.
• Βασικά labs κατά περίπτωση: Γεν. αίματος, CRP/ESR, ηλεκτρολύτες/ενυδάτωση — όχι «τυφλά».

6.4 Αντιμετώπιση (υποστηρικτική)

• Ενυδάτωση: συχνά μικρά υγρά, αποφυγή αφυδάτωσης.
• Αντιπυρετικά: παρακεταμόλη/ιβουπροφαίνη (βλ. πίνακα). Όχι ασπιρίνη σε παιδιά.
• Ανάπαυση/διατροφική ανοχή: ελαφρά δίαιτα όσο διαρκεί ο πυρετός.
• Αντιιικά: δεν ενδείκνυνται ρουτίνα σε ανοσοεπαρκή παιδιά με ήπιο νόσημα.

6.5 Πυρετικοί Σπασμοί

• Συνήθως απλοί, γενικευμένοι, <5 λεπτά, μία φορά ανά επεισόδιο πυρετού.
• Απαιτείται εκτίμηση για αποκλεισμό μηνιγγίτιδας αν υπάρχουν νευρολογικά σημεία/ηλικία <12 μ.
• Εκπαίδευση γονέων: θέση ασφαλείας, μέτρηση χρόνου, αποφυγή αντικειμένων στο στόμα.

6.6 Διαφορική Διάγνωση

6.7 Συλλοίμωξη με HHV-6

Η ταυτόχρονη ανίχνευση HHV-6/7 είναι συχνή. Κλινικά μπορεί να παρατείνει τον πυρετό ή να αυξήσει τον κίνδυνο
πυρετικών σπασμών. Η PCR πάνελ σε σίελο/αίμα/ΕΝΥ βοηθά στη διαλεύκανση όταν υπάρχει σοβαρή εικόνα.

6.8 Πρακτικός Αλγόριθμος (Outpatient)

1. Εκτίμηση ζωτικών/γενικής εικόνας → Red flags; αν ναι, παραπομπή/νοσηλεία.
2. Τυπικό μοτίβο ροδόλας με καλή κατάσταση → υποστηρικτική αγωγή, χωρίς εργαστηριακό έλεγχο.
3. Ατυπα/παρατεινόμενα συμπτώματα (>5–7 ημ.) → βασικά labs ± PCR HHV-6/7 ανά κλινική εικόνα.
4. Νευρολογικά σημεία → Επείγουσα εκτίμηση, απεικόνιση/ΕΝΥ και PCR πάνελ.
5. Επανεκτίμηση 24–48 ωρών ή νωρίτερα αν επιδείνωση.

7) Ανοσολογική Απόκριση στον HHV-7

Ο HHV-7, ως βήτα-ερπητοϊός, εγκαθιδρύει λανθάνουσα λοίμωξη μετά την πρωτολοίμωξη
και παραμένει ισοβίως στον ξενιστή με διαλείπουσες επανενεργοποιήσεις. Η ανοσοαπόκριση
περιλαμβάνει έμφυτους και επίκτητους μηχανισμούς (κυτταρική & χυμική ανοσία) που περιορίζουν
τον πολλαπλασιασμό και ελέγχουν την παθογονικότητα.

7.1 Έμφυτη Ανοσία (Innate)

• Αντι-ιικές ιντερφερόνες (IFN-α/β/λ): περιορίζουν την πρώιμη αντιγραφή και προάγουν αντι-ιικές καταστάσεις στα κύτταρα-στόχους.
• NK κύτταρα: στοχεύουν μολυσμένα κύτταρα με μειωμένη MHC-I έκφραση.
• Δενδριτικά/μακροφάγα: αναγνώριση PAMPs (TLRs) → παραγωγή κυτταροκινών (IL-12, TNF) και παρουσίαση αντιγόνων.
• Φλεγμονώδης απάντηση: συνεισφέρει στα συμπτώματα (πυρετός, κακουχία) αλλά ελέγχει τον ιό.

7.2 Επίκτητη Ανοσία (Adaptive)

• CD8⁺ κυτταροτοξικά Τ: εξουδετερώνουν μολυσμένα κύτταρα και περιορίζουν ιαιμία.
• CD4⁺ βοηθητικά Τ: υποστηρίζουν CD8 και Β-κύτταρα· ο HHV-7 μπορεί να τροποποιεί την έκφραση CD4.
• Β-κύτταρα & αντισώματα: IgM πρώιμα, IgG διαρκείας με ουδετεροποίηση/ADCC· υψηλή οροθετικότητα ενηλίκων.

7.3 Λανθάνουσα Λοίμωξη

Ο HHV-7 εγκαθίσταται σε CD4⁺ T-λεμφοκύτταρα και άλλα μονοπύρηνα κύτταρα.
Κατά τη λανθάνουσα φάση η ιική έκφραση είναι ελάχιστη, αποφεύγοντας την ανοσοεπιτήρηση.
Η ισορροπία ξενιστή–ιού καθορίζεται από την κυτταρική ανοσία και εξηγεί γιατί σε
ανοσοεπαρκείς οι επανενεργοποιήσεις είναι συχνά υποκλινικές.

7.4 Επανενεργοποίηση

• Εκλυτικοί παράγοντες: σωματικό/ψυχολογικό stress, συν-λοιμώξεις, ανοσοκαταστολή (κορτικοειδή, χημειοθεραπεία, μεταμόσχευση).
• Κλινική σημασία: αύξηση ιικού φορτίου/αποβολής → πιθανή συμπτωματολογία (π.χ. εμπύρετο, δερματικά, νευρολογικά).
• Διάγνωση: PCR (αίμα/σίελος/ΕΝΥ) σε συμβατή εικόνα· ορολογία λιγότερο χρήσιμη.

7.5 Ανοσοδιαφυγή (Immune Evasion)

• Τροποποίηση MHC-I/MHC-II: μειωμένη παρουσίαση αντιγόνων → διαφυγή από CD8/CD4.
• Ρύθμιση κυτταροκινών: αναστολή IFN μονοπατιών/αντι-ιικών γονιδίων.
• Επίδραση σε CD4 έκφραση: δυσλειτουργία βοηθητικών Τ-κυττάρων.

7.6 Συν-αλληλεπιδράσεις με Άλλους Ιούς

• HHV-6: συχνή συλλοίμωξη· πιθανή αμοιβαία ενίσχυση αποβολής.
• HIV: θεωρητικές αλληλεπιδράσεις λόγω CD4 τροπισμού· κλινική σημασία μεταβλητή.
• CMV/EBV: συνυπάρξεις σε ανοσοκαταστολή → περίπλοκη ερμηνεία PCR.

Συνολικά, η ανοσολογική ισορροπία καθορίζει την κλινική έκφραση του HHV-7: σε ανοσοεπαρκείς, συνήθως
ήπια/σιωπηλή πορεία· σε ανοσοκαταστολή, αυξημένος κίνδυνος συμπτωματικών επανενεργοποιήσεων.

8) Επανενεργοποίηση & Συννοσηρότητες

Ο HHV-7 παραμένει λανθάνων ισοβίως και μπορεί να επανενεργοποιηθεί διαλείπουσα, ιδιαίτερα σε καταστάσεις
ανοσοκαταστολής ή σωματικού/ψυχολογικού στρες. Η κλινική έκφραση κυμαίνεται από ασυμπτωματική αποβολή
μέχρι συμπτωματικά σύνδρομα (εμπύρετο, δερματικές/νευρολογικές εκδηλώσεις). Συχνά συνυπάρχει με άλλους ερπητοϊούς,
ιδίως HHV-6, αλλά και CMV/EBV σε ανοσοκατασταλμένους.

8.1 Ομάδες Υψηλού Κινδύνου

• Μεταμοσχευμένοι: αιμοποιητικών κυττάρων (HSCT) & συμπαγών οργάνων (SOT).
• Ασθενείς σε ισχυρή ανοσοκαταστολή: υψηλές δόσεις κορτικοειδών, βιολογικοί/χημειοθεραπείες.
• Προχωρημένη HIV λοίμωξη ή σοβαρή CD4+ λεμφοπενία.
• Συν-λοιμώξεις με άλλους ερπητοϊούς (HHV-6, CMV) ή σοβαρά συστημικά νοσήματα.

8.2 Κλινικές εκδηλώσεις επανενεργοποίησης

• Σύνδρομο εμπύρετου/κακουχίας με ή χωρίς μακουλοπαπουλώδες εξάνθημα.
• Νευρολογικές εκδηλώσεις: άσηπτη μηνιγγίτιδα, εγκεφαλίτιδα, σπάνια μυελίτιδα/νευροπάθεια.
• Δερματολογικές εκδηλώσεις: ροδόχρους πιτυρίαση-όμοιο μοτίβο· άλλες εξανθηματικές εικόνες σπανιότερα.
• Καρδιακή συμμετοχή: μεμονωμένες αναφορές μυοκαρδίτιδας—απαιτείται τεκμηρίωση με άλλα αίτια αποκλεισμένα.
• Οφθαλμικές: ραγοειδίτιδα/νευρίτιδα οπτικού (κυρίως σε ανοσοκαταστολή).

8.3 Συννοσηρότητες & Συν-λοιμώξεις

• HHV-6: συχνή συνύπαρξη σε παιδιά & ανοσοκαταστολή· ενδέχεται να αυξάνει συνολική ιογενή αποβολή.
• CMV/EBV: συν-ενεργοποιήσεις μετά από μεταμόσχευση· πολύπλοκη ερμηνεία PCR.
• Άλλα: εντεροϊοί/αναπνευστικοί ιοί μπορούν να δρουν ως εκλυτικοί παράγοντες στρες.

8.4 Πρακτικός Αλγόριθμος Διαχείρισης Επανενεργοποίησης

1. Κλινική αξιολόγηση: ζωτικά, εστιασμένη εξέταση, red flags (νευρο/καρδιά).
2. Στοχευμένος έλεγχος:
   • Αίμα: ποσοτική PCR HHV-7 ± HHV-6/CMV/EBV, ΓΑ, CRP, ηπατικά/νεφρικά.
   • ΕΝΥ (αν ενδείκνυται): PCR πάνελ ερπητοϊών, κυτταρο/βιοχημικός έλεγχος.
   • Δέρμα (άτυπα): PCR/βιοψία κατά περίπτωση.
3. Παρακολούθηση: επανάληψη ποσοτικής PCR σε 3–7 ημέρες αν τα συμπτώματα επιμένουν/επιδεινώνονται.
4. Θεραπευτική στρατηγική:
   • Ήπια νόσος, ανοσοεπαρκής: υποστηρικτική αγωγή· χωρίς αντι-ιικά.
   • Μέτρια–σοβαρή νόσος ή ανοσοκαταστολή: συμβουλευτείτε ειδικό λοιμωξιολόγο· σκέψη για αντι-ιικά (off-label) εξατομικευμένα.
   • Νευρολογική συμμετοχή: νοσηλεία, ενδοφλέβια θεραπεία κατά κρίση, πολυεπιστημονική ομάδα.

Συνοψίζοντας, η επανενεργοποίηση HHV-7 είναι συχνά σιωπηλή και κλινικά ήπια. Η βαρύτητα αυξάνει σε
ανοσοκαταστολή και όταν εμπλέκονται ΚΝΣ ή καρδιά. Η διάγνωση στηρίζεται σε PCR με σωστή δειγματοληψία
και κλινικό συσχετισμό, ενώ η θεραπεία εξατομικεύεται.

9) Διάγνωση του HHV-7

Η διάγνωση του HHV-7 βασίζεται κυρίως στη μοριακή ανίχνευση (PCR) σε κατάλληλο δείγμα, με
κλινικό συσχετισμό. Η ορολογία (IgM/IgG) έχει περιορισμένη αξία λόγω υψηλής οροθετικότητας στον πληθυσμό και
πιθανών διασταυρούμενων αντιδράσεων. Σε νευρολογικά σενάρια, η PCR σε ΕΝΥ είναι το πιο χρήσιμο τεστ.

9.1 Τύποι Δειγμάτων & Ενδείξεις

9.2 PCR: Ποιοτική vs Ποσοτική – Ερμηνεία

• Ποιοτική PCR: απάντηση θετικό/αρνητικό. Χρήσιμη για ΕΝΥ και αρχικό έλεγχο.
• Ποσοτική PCR: δίνει ιικό φορτίο (copies/mL). Χρήσιμη σε ανοσοκαταστολή και παρακολούθηση.
• Ct values: μη άμεσα συγκρίσιμα μεταξύ πλατφορμών· χαμηλό Ct ≈ υψηλότερο φορτίο, αλλά πάντα με κλινικό συσχετισμό.
• Σειριακές μετρήσεις: σημαντικές για τεκμηρίωση τάσης (↑/↓) και λήψη αποφάσεων.

9.3 Ορολογία (IgM/IgG) & Avidity

• IgM: βραχύβια, όχι πάντα ανιχνεύσιμα· πιθανές ψευδώς θετικές.
• IgG: σχεδόν καθολικά θετικά στους ενήλικες → περιορισμένη διαγνωστική διακριτική ικανότητα.
• Avidity IgG: θεωρητική βοήθεια σε πολύ πρώιμες λοιμώξεις, αλλά περιορισμένη πρακτική αξία.

9.4 Multiplex Panels & Διαφορική

Σε νευρολογική συμπτωματολογία, προτιμάται multiplex PCR πάνελ (HSV-1/2, VZV, εντεροϊοί, HHV-6, HHV-7, EBV, CMV)
στο ΕΝΥ. Σε εμπύρετο ανοσοκαταστολής, συνδυάστε ποσοτική PCR αίματος για HHV-7 με HHV-6/CMV/EBV.

9.5 Προ-αναλυτικά & Ποιότητα

• Χρόνος/θερμοκρασία: γρήγορη μεταφορά, κατάλληλη συντήρηση (2-8°C βραχυπρόθεσμα, −20/−80°C μακρά).
• Αναστολείς PCR: αιμόλυση/ικτέρους/λιπίδια μπορούν να επηρεάσουν την εξαγωγή/ενίσχυση.
• Εσωτερικός μάρτυρας: απαιτείται για έλεγχο αναστολής & ποιότητας εκχύλισης.
• Διασταυρούμενη επιμόλυνση: φυσικοί χωρισμοί pre/post-PCR, μονοκατευθυντική ροή εργασίας.

9.6 Αναφορά Αποτελεσμάτων – Πρότυπο Κειμένου

9.7 Πότε «δεν» χρειάζεται έλεγχος

• Τυπικό ροδόλα-όμοιο σύνδρομο σε ανοσοεπαρκές παιδί με καλή γενική κατάσταση.
• Ασυμπτωματικά άτομα σε κοινοτικές δομές χωρίς κρούσματα ή ειδική ένδειξη.

Συμπέρασμα: Η PCR στο σωστό δείγμα και ο κλινικός συσχετισμός είναι το κλειδί της διάγνωσης HHV-7.
Η ορολογία έχει δευτερεύοντα ρόλο· οι αποφάσεις στηρίζονται στην βαρύτητα, το ανοσολογικό status και την εντόπιση.

10) Θεραπευτικές Προσεγγίσεις

Για τον HHV-7 δεν υπάρχουν εγκεκριμένες ειδικές θεραπείες σε ανοσοεπαρκείς με ήπια νόσο· η αντιμετώπιση είναι
κατά βάση υποστηρικτική. Σε σοβαρή νόσο ή ανοσοκαταστολή (μεταμόσχευση, χημειοθεραπεία, προχωρημένη HIV λοίμωξη),
η θεραπευτική στρατηγική εξατομικεύεται, συχνά σε συνεργασία με λοιμωξιολόγο. Ορισμένα αντιϊκά έχουν in vitro και κλινική δραστικότητα
(κυρίως γανσικλοβίρη/βαλγανσικλοβίρη και φοσκαρνέτη), αλλά η χρήση τους είναι off-label για HHV-7 και απαιτεί προσεκτική εκτίμηση
οφέλους–κινδύνου.

10.1 Υποστηρικτική Αντιμετώπιση (πρώτη γραμμή)

• Ενυδάτωση από το στόμα, κλασματικά υγρά.
• Αντιπυρετικά/αναλγητικά: παρακεταμόλη, ιβουπροφαίνη (σύμφωνα με ηλικία/αντενδείξεις).
• Δερματικά συμπτώματα: ήπια τοπικά κορτικοστεροειδή/καλαμίνη για κνησμό, αντιισταμινικά από το στόμα σε ανάγκη.
• Αντιβιοτικά: δεν έχουν θέση, εκτός αν τεκμηριωθεί βακτηριακή επιπλοκή.

10.2 Πότε εξετάζονται αντιϊκά (off-label)

• Αποδεδειγμένη/ισχυρά ύποπτη συμμετοχή ΚΝΣ (PCR HHV-7 σε ΕΝΥ + συμβατή κλινική/απεικόνιση).
• Σοβαρή/παρατεινόμενη νόσος με υψηλό ιικό φορτίο και αποτυχία υποστηρικτικής αγωγής.
• Μεταμοσχευμένοι ή βαριά ανοσοκατεσταλμένοι με συμβατή συμπτωματολογία και αυξανόμενη ιαιμία.

10.3 Παιδιατρική δοσολογία (ενδεικτικά)

10.4 Νευρολογική Νόσος (υποψία μηνιγγοεγκεφαλίτιδας)

1. Νοσηλεία και αρχική κάλυψη για HSV/VZV (ακυκλοβίρη IV) έως ότου υπάρξει αποτέλεσμα ΕΝΥ.
2. Διερεύνηση: MRI εγκεφάλου, οσφυονωτιαία παρακέντηση (PCR πάνελ HSV-1/2, VZV, εντεροϊοί, HHV-6/7, CMV/EBV).
3. Στοχευμένη αγωγή για HHV-7 (π.χ. γανσικλοβίρη ή φοσκαρνέτη) εφόσον υπάρχει συμβατή κλινική/απεικονιστική εικόνα και θετική PCR ΕΝΥ.
4. Υποστηρικτικά: αντιμετώπιση επιληπτικών κρίσεων, ICP, υγρά/ηλεκτρολύτες, ΜΕΘ αν απαιτηθεί.

10.5 Μεταμόσχευση & Ανοσοκαταστολή

• Παρακολούθηση με ποσοτική PCR αίματος σε συμπτωματικούς· δεν υπάρχει καθολικό «προληπτικό» όριο.
• Θεραπεία εάν: επίμονα αυξανόμενη ιαιμία και συμβατή συμπτωματολογία/οργανοπάθεια.
• Βελτιστοποίηση ανοσοκαταστολής (π.χ. ελάττωση εφόσον εφικτό) σε συνεργασία με τη μεταμοσχευτική ομάδα.

10.6 Δερματολογικές Οντότητες (π.χ. ροδόχρους πιτυρίαση)

• Συνήθως αυτοπεριοριζόμενη (6–8 εβδομάδες).
• Συμπτωματική αγωγή: τοπικά κορτικοστεροειδή χαμηλής ισχύος, αντιισταμινικά, ενυδατικές.
• Φωτοθεραπεία ή βραχύ υψηλό-dose acyclovir έχουν μελετηθεί σε βαριές περιπτώσεις — τεκμηρίωση μέτρια/ετερόκλητη.

10.7 Κριτήρια Νοσηλείας

• Ύποπτη/τεκμηριωμένη νευρολοίμωξη ή καρδιακή συμμετοχή.
• Ανοσοκαταστολή με συστηματικά συμπτώματα ή αιμοδυναμική αστάθεια.
• Ανεπαρκής από του στόματος λήψη/αφυδάτωση, επαναλαμβανόμενοι έμετοι.
• Βρέφη <3 μηνών με πυρετό ή τοξική εικόνα.

10.8 Παρακολούθηση

• Κλινική επανεκτίμηση σε 24–72 ώρες (εξωνοσοκομειακά) ή νωρίτερα αν επιδείνωση.
• Σειριακή ποσοτική PCR σε ανοσοκαταστολή/σοβαρή νόσο (π.χ. ημέρα 0, 3–7, 14).
• Εργαστηριακά: CBC/Νεφρική/Ηπατική λειτουργία εφόσον λαμβάνονται αντιϊκά.

10.9 Εγκυμοσύνη & Γαλουχία

• Υποστηρικτική αγωγή ως προεπιλογή· αντιϊκά μόνο αν το όφελος υπερτερεί σαφώς των κινδύνων και μετά από ειδική συμβουλή.
• Περιορισμένα δεδομένα για HHV-7· τηρείται διεπιστημονική προσέγγιση (μαιευτήρας–λοίμωξη–νεογνολόγος).

Σημείωση ασφάλειας: Οι παραπάνω πληροφορίες έχουν εκπαιδευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστούν ιατρική γνωμάτευση.
Η χρήση αντιϊκών για HHV-7 είναι συχνά off-label και απαιτεί εξατομικευμένη απόφαση από ειδικό, με στενή παρακολούθηση τοξικοτήτων.

11) HHV-7 & Ανοσοκαταστολή

Σε καταστάσεις ανοσοκαταστολής (μεταμόσχευση, HIV, χημειοθεραπεία/βιολογικά) ο HHV-7 μπορεί να
επανενεργοποιείται συχνότερα και να σχετίζεται με συμπτωματικές εκδηλώσεις (εμπύρετο, δερματικά,
νευρολογικά) ή/και συν-ενεργοποιήσεις άλλων ερπητοϊών (HHV-6, CMV, EBV). Δεν υπάρχουν καθολικά
επικυρωμένα κατώφλια ιικού φορτίου για θεραπευτικές αποφάσεις· η διαχείριση εξατομικεύεται
με βάση τη βαρύτητα, το όργανο-στόχο και τη δυναμική της ιαιμίας.

11.1 Μεταμόσχευση Αιμοποιητικών Κυττάρων (HSCT)

Μετά από HSCT, η επανενεργοποίηση ερπητοϊών είναι συχνή. Ο HHV-7 μπορεί να ανιχνευθεί σε αίμα/σίελο και
να συνυπάρχει με HHV-6/CMV. Κλινικά, αναφέρονται εμπύρετα σύνδρομα, δερματικές εκδηλώσεις και σπάνια
νευρολογική συμμετοχή. Η διαγνωστική/θεραπευτική προσέγγιση εστιάζει στη δυναμική του ιικού φορτίου και
στην κλινική βαρύτητα.

11.2 Μεταμόσχευση Συμπαγών Οργάνων (SOT)

Σε SOT, ο HHV-7 ανιχνεύεται κυρίως ως ασυμπτωματική ιαιμία ή ήπια συμπτωματολογία. Η συννοσηρότητα με CMV/EBV
είναι κρίσιμη, ιδίως σε ασθενείς υψηλού κινδύνου. Η απόφαση για αντιϊκή αγωγή λαμβάνει υπόψη όργανο-στόχο,
επίμονα αυξανόμενη ιαιμία και την παρουσία συμβατών συμπτωμάτων.

11.3 HIV Λοίμωξη

Σε προχωρημένη HIV με χαμηλά CD4, οι ερπητοϊοί επανενεργοποιούνται συχνότερα. Ο HHV-7 μπορεί να σχετίζεται
με επίμονα εμπύρετα, δερματικές εκδηλώσεις ή σπάνια νευρολογική νόσο. Η προτεραιότητα είναι η
βέλτιστη αντιρετροϊκή θεραπεία (ART) και η διερεύνηση άλλων ευκαιριακών λοιμώξεων.

11.4 Ογκολογικές Θεραπείες & Βιολογικοί Παράγοντες

Χημειοθεραπεία, anti-CD20, κορτικοειδή υψηλών δόσεων και μεταμοσχευτικά σχήματα αυξάνουν την πιθανότητα
επανενεργοποίησης. Τα συμπτώματα είναι μη ειδικά (πυρετός/εξάνθημα/κακουχία), συχνά με συν-ενεργοποιήσεις
CMV/EBV/HHV-6. Η θεραπευτική απόφαση λαμβάνει υπόψη μυελοτοξικότητα των αντιϊκών και επικαλύψεις τοξικοτήτων.

11.5 Διαγνωστική Στρατηγική σε Ανοσοκαταστολή

• Ποσοτική PCR αίματος για HHV-7 ± HHV-6/CMV/EBV σε συμπτωματικούς.
• ΕΝΥ PCR πάνελ σε νευρολογική εικόνα (με MRI/κλινικοεργαστηριακή συσχέτιση).
• Σειριακές μετρήσεις (π.χ. ημέρα 0, 3–7, 14) για τάση ιαιμίας.
• Κλινικός συσχετισμός: η θετικότητα σιέλου χωρίς συμπτώματα σπάνια καθοδηγεί θεραπεία.

11.6 Θεραπευτική Προσέγγιση

• Ασυμπτωματική ιαιμία: συνήθως όχι αγωγή· συνέχιση παρακολούθησης.
• Ήπια συμπτωματολογία χωρίς οργανοπάθεια: υποστηρικτική· σκέψη για μείωση ανοσοκαταστολής μόνο κατόπιν συνεννόησης.
• Σοβαρή/οργανική νόσος ή νευρολογική συμμετοχή: νοσηλεία, στοχευμένα αντιϊκά (GCV/VGC ή FOS) off-label, στενό monitoring.

11.7 Πρακτικός Αλγόριθμος (Ανοσοκαταστολή)

1. Κλινική εκτίμηση + στοχευμένα labs/απεικόνιση ανά όργανο-στόχο.
2. Ποσοτική PCR αίματος HHV-7 ± HHV-6/CMV/EBV· καταγραφή baseline.
3. Σειριακή παρακολούθηση (3–7 ημέρες) εάν επιμένουν τα συμπτώματα.
4. Απόφαση θεραπείας με βάση βαρύτητα + ιαιμία + συν-ενεργοποιήσεις.
5. Ανασκόπηση ανοσοκαταστολής σε συμβούλιο (όταν εφικτό)· προσεκτικές τροποποιήσεις.

Σημείωση: Το κείμενο έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα και δεν υποκαθιστά εξατομικευμένη ιατρική γνωμάτευση.
Οι θεραπευτικές αποφάσεις για ανοσοκατασταλμένους πρέπει να λαμβάνονται από εξειδικευμένες ομάδες με βάση το πλήρες κλινικό/εργαστηριακό προφίλ.

12) HHV-7 στην Εγκυμοσύνη & στο Νεογνό

Ο HHV-7 είναι εκτεταμένα διαδεδομένος στην κοινότητα και η πλειονότητα των ενηλίκων είναι οροθετικοί.
Στην εγκυμοσύνη, η λοίμωξη από HHV-7 φαίνεται να είναι συνήθως ήπια και δεν έχει τεκμηριωθεί σταθερά
ως σημαντική αιτία εμβρυϊκής βλάβης, σε αντίθεση με άλλους ερπητοϊούς (π.χ. CMV). Η κάθετη μετάδοση θεωρείται ασυνήθης,
ενώ η μεταγεννητική έκθεση μέσω σιέλου οικογενειακών μελών είναι πιθανότερη οδός μετάδοσης για το βρέφος.

12.1 Κλινική εικόνα στη μητέρα

• Συχνότερα ασυμπτωματική ή ήπιο ιογενές σύνδρομο (πυρετός, κακουχία, φαρυγγαλγία, ± μακουλοπαπουλώδες εξάνθημα).
• Επανενεργοποίηση συχνότερη από πρωτολοίμωξη· συνήθως ήπια.
• Σπάνια νευρολογική συμμετοχή· απαιτείται διαφοροδιάγνωση με HSV, VZV, εντεροϊούς κ.ά.

12.2 Μετάδοση: τι γνωρίζουμε

• Ενδομήτρια/κάθετη: έχει περιγραφεί, αλλά φαίνεται σπάνια και χωρίς σταθερό κλινικό αποτύπωμα.
• Ενδοτοκειακή: θεωρητικά πιθανή, αλλά όχι καλά τεκμηριωμένη.
• Μεταγεννητική: πιο πιθανή μέσω σιέλου από φροντιστές/αδέλφια.
• Μητρικό γάλα: ανίχνευση ιικού DNA έχει αναφερθεί, η κλινική σημασία παραμένει αβέβαιη.

12.3 Αλγόριθμος μητρικής διερεύνησης (συνοπτικά)

1. Κλινική εκτίμηση: ζωτικά, γενική κατάσταση, εστιασμένη εξέταση.
2. Τυπικό ήπιο ιογενές σύνδρομο: υποστηρικτική αγωγή, χωρίς ειδικό έλεγχο HHV-7.
3. Άτυπα/σοβαρά (ιδίως νευρολογικά): βασικά labs, PCR πάνελ (στόμα/αίμα/ΕΝΥ κατά ένδειξη), αποκλεισμός HSV/VZV/εντεροϊών.
4. Απεικόνιση/ΕΝΥ εάν νευρολογικά σημεία· διαχείριση ενδονοσοκομειακά.

12.4 Νεογνό & βρέφος: κλινική εικόνα & διερεύνηση

Στα νεογνά, η συμπτωματική HHV-7 νόσος φαίνεται σπάνια. Όταν υπάρχει, εκδηλώνεται με εμπύρετο,
μη ειδικό ιογενές σύνδρομο ή σπάνια άσηπτη μηνιγγίτιδα/εγκεφαλίτιδα. Η διαφορική διάγνωση καλύπτει πρώτα
HSV, CMV, εντεροϊούς και βακτηριακές λοιμώξεις.

Δείγματα & εργαστηριακά στο νεογνό (ανά σενάριο)

• Ύποπτη σηψαιμία/μη ειδικό εμπύρετο: Αιμοκαλλιέργειες, ούρα, CRP/PCT, ΓΑ·
  προσθέστε PCR πάνελ για ιούς (εντεροϊοί/HSV) πριν από HHV-7.
• Νευρολογικά: ΕΝΥ για κυτταροχημεία + PCR πάνελ (HSV-1/2, VZV, εντεροϊοί, HHV-6/7, CMV/EBV).
• Κοινότητα/οικογένεια με πρόσφατο ιογενές εξάνθημα: Σκέψη για στοματοφαρυγγικό PCR πολλαπλών ιών.

12.5 Θεραπεία στο νεογνό

• Εμπειρική κάλυψη για HSV με ακυκλοβίρη IV όταν υπάρχει υποψία ΚΝΣ/διασποράς — πριν γνωστοποιηθεί HHV-7.
• HHV-7-ειδική αγωγή: δεν υπάρχει καθιερωμένη· σε τεκμηριωμένη HHV-7 νευρολοίμωξη έχει χρησιμοποιηθεί
  γανσικλοβίρη/φοσκαρνέτης (off-label) με εξατομίκευση και στενή παρακολούθηση τοξικοτήτων.
• Υποστηρικτική: υγρά, αναπνευστική υποστήριξη, αντιεπιληπτικά αν απαιτηθούν, έλεγχος ηλεκτρολυτών/σάκχου.

12.6 Μαιευτική διαχείριση & τρόπος τοκετού

• Δεν υπάρχουν δεδομένα που να υποστηρίζουν προγραμματισμένη ΚΤ αποκλειστικά για HHV-7.
• Ο τρόπος τοκετού καθορίζεται από μαιευτικές ενδείξεις.
• Τυπικές προφυλάξεις επαφής/σταγονιδίων σε εμπύρετη μητέρα κατά τη νοσηλεία.

12.7 Πρακτικός αλγόριθμος φροντίδας (μητέρα–βρέφος)

1. Μητέρα με ήπιο ιογενές σύνδρομο: υποστηρικτική αγωγή· συνέχιση θηλασμού· υγιεινή χεριών/αποφυγή φιλιών στο στόμα.
2. Μητέρα με σοβαρά/νευρολογικά: διερεύνηση σε νοσοκομείο· PCR πάνελ· εξατομικευμένη απόφαση για αντιϊκά.
3. Νεογνό συμπτωματικό (<28 ημερών): πλήρης σηπτικός έλεγχος, PCR για HSV/εντεροϊούς (πρώτη προτεραιότητα),
   σκέψη για HHV-7 σε αρνητικό βασικό πάνελ/συμβατή εικόνα.
4. Θετικό HHV-7 σε ΕΝΥ/αίμα με συμβατή εικόνα: νοσηλεία· συζήτηση για GCV/FOS (off-label) με νεογνολόγο/λοιμωξιολόγο.

Σημείωση: Οι παραπάνω πληροφορίες είναι εκπαιδευτικές. Οι αποφάσεις στην κύηση και στο νεογνό πρέπει να λαμβάνονται
από εξειδικευμένες ομάδες (μαιευτήρας–νεογνολόγος–λοιμωξιολόγος), με εξατομίκευση κινδύνου/οφέλους.

13) Νευρολογικές Επιπλοκές από HHV-7

Ο HHV-7 μπορεί, σπανιότερα, να εμπλέκεται σε λοίμωξη ή φλεγμονή του ΚΝΣ, παρουσιάζοντας φάσμα εκδηλώσεων από
άσηπτη μηνιγγίτιδα έως εγκεφαλίτιδα, ενώ έχουν περιγραφεί οξεία εγκάρσια μυελίτιδα, ριζιτικές νευροπάθειες,
παρεγκεφαλιδίτιδα και νευρίτιδα οπτικού. Η απόδοση αιτιότητας απαιτεί σύνθεση κλινικών, απεικονιστικών και εργαστηριακών δεδομένων
και αποκλεισμό συχνότερων παθογόνων (HSV-1/2, VZV, εντεροϊοί, CMV/EBV) και μη λοιμωδών αιτιών (αυτοάνοσες εγκεφαλίτιδες).

13.1 Παθοφυσιολογία (τι υποπτευόμαστε)

• Άμεση νευροτρόπος λοίμωξη: ο ιός μπορεί να φτάσει στο ΚΝΣ σε καταστάσεις αυξημένης ευαλωτότητας (π.χ. ανοσοκαταστολή).
• Μεταλοιμώδης/ανοσομεσολαβούμενη βλάβη: φλεγμονώδης αντίδραση που πυροδοτεί απομυελινωτικές/ενθυλακωμένες βλάβες (π.χ. ADEM-όμοια).
• Αλληλεπιδράσεις με άλλους ερπητοϊούς: συχνή συν-ανίχνευση (HHV-6/CMV/EBV) περιπλέκει την ερμηνεία.

13.2 Διαγνωστικός Αλγόριθμος (ύποπτη ΚΝΣ νόσος)

1. Άμεση νοσηλεία και σταθεροποίηση (αεραγωγός, αναπνοή, κυκλοφορία).
2. Απεικόνιση εγκεφάλου (MRI κατά προτίμηση, CT εάν επείγει) & EEG αν σπασμοί/επίμονη σύγχυση.
3. Οσφυονωτιαία παρακέντηση (εφόσον δεν αντενδείκνυται):
   • Κυτταροχημεία, καλλιέργειες, multiplex PCR για ιούς (HSV-1/2, VZV, εντεροϊοί, HHV-6/7, CMV/EBV).
   • Σκέψη για αυτοάνοσες εξετάσεις (αντισώματα NMDA-R κ.ά.) εάν το προφίλ το υποδηλώνει.
4. Αίμα: αιματολογικά/βιοχημικά, καλλιέργειες, HIV, θυρεοειδικά/αυτοάνοσα κατά περίπτωση.
5. Ερμηνεία: θετικό HHV-7 σε ΕΝΥ + συμβατή κλινική/απεικόνιση → ενισχυμένη πιθανότητα αιτιότητας.

13.3 Θεραπευτική Προσέγγιση στην ΚΝΣ Νόσο

• Εμπειρική θεραπεία εγκεφαλίτιδας: ξεκινά άμεσα κάλυψη για HSV/VZV (π.χ. ακυκλοβίρη IV) μέχρι να αποκλειστούν,
  σύμφωνα με τοπικά πρωτόκολλα.
• Στοχευμένα αντιϊκά για HHV-7 (off-label): γανσικλοβίρη/βαλγανσικλοβίρη ή φοσκαρνέτης
  μπορούν να ληφθούν υπόψη όταν υπάρχει θετική PCR ΕΝΥ και συμβατή κλινική/απεικονιστική εικόνα.
• Ανοσοθεραπεία (επιλεγμένα σενάρια): σε υποψία ανοσομεσολαβούμενης βλάβης (π.χ. ADEM-όμοια)
  μπορεί να συζητηθεί κορτικοθεραπεία/IVIG μόνο με αποκλεισμό ενεργού λιθοτρόπου λοίμωξης και ειδική καθοδήγηση.
• Επιληπτικές κρίσεις: πρωτόκολλα αντιμετώπισης οξείας κρίσης· συχνή επιλογή λεβετιρακετάμη ως πρώτης γραμμής συντήρησης.
• Υποστήριξη: αντιμετώπιση οιδήματος/ICP, υγρά/ηλεκτρολύτες, έλεγχος θερμοκρασίας, ΜΕΘ όπου απαιτείται.

13.4 Παιδιατρική οπτική

• Στα παιδιά, οι πυρετικοί σπασμοί είναι συχνότεροι από τεκμηριωμένη εγκεφαλίτιδα HHV-7.
• Σε ύποπτη ΚΝΣ νόσο: διαδρομή όπως στους ενήλικες (MRI, ΕΝΥ, πάνελ), με χαμηλό ουδό νοσηλείας.
• Η πρόγνωση συνήθως είναι καλή, ειδικά χωρίς εστιακά ελλείμματα· απαιτείται νευροαναπτυξιακή παρακολούθηση όπου δει.

13.5 Πρόγνωση & follow-up

• Μηνιγγίτιδα: καλή έκβαση στις περισσότερες περιπτώσεις.
• Εγκεφαλίτιδα: μεταβλητή· ο κίνδυνος νευρογνωστικών υπολειμμάτων αυξάνει με την καθυστέρηση διάγνωσης/θεραπείας.
• Μυελίτιδα/οπτική νευρίτιδα: συχνά ανακάμπτουν μερικώς· πρώιμη αποκατάσταση/φυσικοθεραπεία & οφθαλμολογική παρακολούθηση.

13.6 Εξιτήριο & οδηγίες

• Επανεκτίμηση σε νευρολογικό ιατρείο 2–6 εβδομάδες μετά, με γνωστική/λειτουργική αξιολόγηση.
• Εκπαίδευση για αναγνώριση υποτροπών: πυρετός με σύγχυση, νέοι σπασμοί, επίμονη κεφαλαλγία.
• Αποκατάσταση (φυσιοθεραπεία/λογοθεραπεία) κατά περίπτωση.

Σημείωση: Οι πληροφορίες είναι εκπαιδευτικές και δεν υποκαθιστούν ιατρική γνωμάτευση.
Η διαχείριση νευρολογικών επιπλοκών πρέπει να γίνεται σε νοσοκομειακό περιβάλλον με πολυεπιστημονική ομάδα.

14) Δερματολογικές Εκδηλώσεις σχετιζόμενες με HHV-7

Ο HHV-7 σχετίζεται κυρίως με ιογενή μακουλοπαπουλώδη εξανθήματα τύπου ροδόλας και, σε ένα μέρος των περιστατικών,
με την ροδόχρου πιτυρίαση (pityriasis rosea, PR), πιθανώς στο πλαίσιο επανενεργοποίησης HHV-6/7.
Τα εξανθήματα είναι συχνά ήπια, αυτοπεριοριζόμενα και με προτίμηση στον κορμό και τις εγγύς επιφάνειες των άκρων.
Η διάγνωση είναι κατά κανόνα κλινική· μοριακός έλεγχος γίνεται μόνο σε άτυπες περιπτώσεις.

14.1 Ροδόλα-όμοιο εξάνθημα

• Κλινική πορεία: 3–4 ημέρες υψηλός πυρετός → απότομη πτώση → λεπτό ροδόχροο εξάνθημα κορμού/αυχένα.
• Μορφολογία: μικρές, επίπεδες ή ελαφρά επηρμένες μακίλες/παπύλες, μη κνησμώδεις ή ήπια κνησμώδεις.
• Διάρκεια: 1–3 ημέρες, χωρίς απολέπιση· αυτοπεριοριζόμενο.
• Διαφορική: HHV-6, εντεροϊοί, ερυθρά/ιλαρά (εμβολιαστικό ιστορικό!), αντίδραση φαρμάκου.

14.2 Ροδόχρους πιτυρίαση (Pityriasis rosea, PR)

Η PR είναι συχνό, καλοήθες εξάνθημα νεαρών ενηλίκων/εφήβων με πιθανή σύνδεση με επανενεργοποίηση HHV-6/7.
Συχνά προηγείται herald patch (προδρόμος πλάκα), ακολουθούμενο από πολυάριθμες οβάλ πλάκες με λεπτή περιφερική απολέπιση
σε διάταξη «χριστουγεννιάτικου δέντρου» κατά μήκος των γραμμών Langer στον κορμό.

• Διαφορική: τινέα σώματος (tinea corporis), δερματοφύτωση, φαρμακοεξάνθημα, δευτερογενής σύφιλη
  (ιδίως με παλαμοπελματική συμμετοχή), ψωρίαση guttate, pityriasis lichenoides.
• Διάγνωση: κλινική. Δερμοσκόπηση: περιφερική κολερεττίωση. Βιοψία σπάνια (μη ειδική).
• Πρόγνωση: άριστη· υποτροπές σπάνιες.

14.3 Άλλα εξανθηματικά μοτίβα

• Μη ειδικό ιογενές εξάνθημα ενηλίκων: διάχυτες μακίλες/παπύλες κορμού, ήπιος κνησμός, 1–2 εβδομάδες.
• PR-όμοια σε ανοσοκαταστολή: εκτεταμένες πλάκες, άτυπη κατανομή· απαιτείται διαφορική με φάρμακα/μυκητιάσεις.
• Σπάνια: ερυθηματώδεις πλάκες ή EM-όμοια εικόνα — αναζητήστε εναλλακτικές αιτίες (HSV, φάρμακα).

14.4 Διαγνωστική προσέγγιση (πότε χρειάζεται εργαστηριακός έλεγχος)

• Τυπική PR ή ροδόλα-όμοιο εξάνθημα: δεν απαιτείται HHV-7 testing.
• Άτυπα/εκτεταμένα/επιμένοντα (>8–12 εβδομ.) ή ανοσοκαταστολή:
  • Σκέψη για PCR HHV-6/7 από αίμα/σάλιο/βλάβη (ερμηνεία με προσοχή—συχνή ασυμπτωματική αποβολή).
  • Έλεγχος διαφορικής: KOH, RPR, πλήρες φαρμακευτικό ιστορικό.
  • Βιοψία μόνο εάν παραμένει διαγνωστική αμφιβολία.

14.5 Θεραπευτικές επιλογές & φροντίδα δέρματος

• Βασικές αρχές: ήπια καθαριστικά, χλιαρό ντους, ενυδατικές 2×/ημ., αποφυγή ερεθιστικών.
• Κνησμός/φλεγμονή: τοπικά κορτικοστεροειδή (1–2 εβδομ.) + αντιισταμινικά PO κατά ανάγκη.
• Εκτεταμένη PR ή σημαντική επίδραση στην ποιότητα ζωής:
  • UVB narrowband (σχήματα 2–3/εβδ. για 2–4 εβδομ.).
  • Σκέψη για βραχεία ακυκλοβίρη υψηλής δόσης (off-label) σε πρώιμη φάση — τεκμηρίωση μέτρια.
• Αντιβιοτικά/μακρολίδες: δεν συνιστώνται για PR.

14.6 Ειδικοί πληθυσμοί

• Κύηση: PR γενικά καλοήθης· αντιμετώπιση κυρίως συμπτωματική· διεπιστημονική εκτίμηση σε εκτεταμένες/συμπτωματικές περιπτώσεις.
• Ανοσοκαταστολή: PR-όμοια/εκτεταμένα εξανθήματα — χαμηλός ουδός για έλεγχο διαφορικής (μυκητιάσεις, φάρμακα)·
  συζήτηση με λοιμωξιολόγο αν υπάρχει συσχέτιση με ιαιμία HHV-6/7.
• Βρέφη/μικρά παιδιά: ροδόλα-όμοια εξανθήματα — υποστηρικτικά μέτρα, ενημέρωση γονέων, αποφυγή ασπιρίνης.

Disclaimer: Το κείμενο είναι εκπαιδευτικό και δεν υποκαθιστά ιατρική γνωμάτευση. Σε επιμένοντα/άτυπα εξανθήματα ή συνοδά συστηματικά συμπτώματα, ζητήστε ιατρική αξιολόγηση.

15) HHV-7 & Ογκολογία

Σε αντίθεση με άλλους ερπητοϊούς (π.χ. EBV/HHV-4 και HHV-8), ο HHV-7
δεν έχει τεκμηριωθεί ως ογκογόνος ιός. Η βιβλιογραφία περιλαμβάνει μεμονωμένες παρατηρήσεις
ή μικρές σειρές όπου ανιχνεύεται HHV-7 DNA/RNA σε ιστικά δείγματα ή αίμα ασθενών με νεοπλασίες,
αλλά η αιτιολογική σχέση παραμένει μη αποδεδειγμένη. Τις περισσότερες φορές,
η παρουσία ιικού υλικού ερμηνεύεται ως «συνοδός» (bystander) λόγω της επίμονης λανθάνουσας λοίμωξης σε Τ-λεμφοκύτταρα.

15.1 Υποτιθέμενοι μηχανισμοί (θεωρητικοί/ερευνητικοί)

• Χρόνια φλεγμονή & ανοσοδιαφυγή: διαλείπουσα επανενεργοποίηση → κυτταροκίνες/τοπική φλεγμονή που ίσως επηρεάζουν μικροπεριβάλλον όγκου.
• Επιδράσεις σε CD4⁺ Τ-κύτταρα: τροποποίηση λειτουργίας βοηθητικών Τ, με πιθανές συνέπειες στην ανοσοεπιτήρηση καρκίνου.
• Συν-ενεργοποίηση με άλλους ερπητοϊούς: έμμεση συμβολή σε ήδη ογκογόνες ιογενείς διεργασίες (π.χ. EBV/HHV-8) — μη αποδεδειγμένο.

15.2 Πρακτικές επιπτώσεις για κλινικούς

• Μην αποδίδετε κακοήθεια στον HHV-7 μόνο λόγω θετικής PCR σε αίμα/ιστό.
• Θεραπευτικές αποφάσεις βασίζονται στα ογκολογικά πρωτόκολλα και όχι σε HHV-7 θετικότητα.
• Σε ανοσοκαταστολή/μεταμόσχευση, αναζητήστε κυρίως EBV (PTLD) και άλλες καθιερωμένες αιτίες.
• Αν συνυπάρχει κλινικά σημαντική ιογενής νόσος (π.χ. νευρολογική) με HHV-7, η αντιμετώπιση γίνεται
  ως λοίμωξη (βλ. θεραπεία), όχι ως ογκολογικός στόχος.

15.3 Κατευθύνσεις έρευνας

• Προοπτικές κοόρτες με συστηματική καταγραφή ιαιμίας/ιστικής έκφρασης & κλινικών εκβάσεων.
• In situ υβριδισμός/ιστοχημεία & single-cell για χαρτογράφηση ιικού φορτίου εντός μικροπεριβάλλοντος όγκου.
• Μεταγραφωμική/πρωτεωμική για διερεύνηση πιθανών ιικών πρωτεϊνών που επηρεάζουν σηματοδότηση/πρόληψη απόπτωσης.
• Συν-λοίμωξη μοντέλα με EBV/HHV-8 για έλεγχο συνεργιστικών επιδράσεων.

16) Εργαστηριακές Εξετάσεις για HHV-7 (Practical Lab Guide)

Η εργαστηριακή προσέγγιση στον HHV-7 είναι PCR-κεντρική (ποιοτική/ποσοτική), με έμφαση στο σωστό δείγμα,
στην προ-αναλυτική ποιότητα και στην ορθή ερμηνεία σε συνάφεια με το κλινικό σενάριο. Η ορολογία έχει
δευτερεύοντα ρόλο. Παρακάτω παρέχεται πρακτικός οδηγός παραγγελίας, λήψης, ανάλυσης και αναφοράς.

16.1 Επιλογή Δείγματος ανά κλινικό σενάριο

16.2 Προ-αναλυτική φάση (SOP)

• Σήμανση: 2 αναγνωριστικά + είδος δείγματος + ώρα λήψης.
• Όγκος/δοχείο: ΕΝΥ ≥1–2 mL σε αποστειρωμένο σωληνάριο· αίμα σε EDTA (DNA)· σίελος σε VTM/αποστειρωμένο δοχείο.
• Μεταφορά: 2–8°C εντός 24–48 h· για μακρά αποθήκευση −20/−80°C. Αποφύγετε πολλαπλά freeze–thaw.
• Δείκτες απόρριψης: λάθος σωληνάριο, ανεπαρκής όγκος, έντονη αιμόλυση/ικτερία/λιπαιμία που αναστέλλει PCR, διαρροή/μη ταυτοποιήσιμο δείγμα.
• Επιχρίσματα: προτιμήστε flocked νάιλον στυλεούς· αποφύγετε βαμβάκι/λιγνίνη (αναστολείς).

16.3 Αναλυτική φάση – PCR

• Εκχύλιση DNA με εσωτερικό μάρτυρα (IC) για αναστολή/απώλεια.
• Ποιοτική PCR (real-time): αποτέλεσμα θετικό/αρνητικό· Ct ενδεικτικό φορτίου (μη συγκρίσιμο δια-εργαστηριακά).
• Ποσοτική PCR: βαθμονόμηση με standards, αναφορά σε copies/mL (πλάσμα/ΕΝΥ) ή copies/10⁶ PBMCs.
• Multiplex: προσοχή σε competition/αναστολή· επιβεβαίωση θετικών στόχων με μονοπλεκτική αν χρειαστεί.

16.4 Ερμηνεία αποτελεσμάτων (matrix)

16.5 Αναφορά αποτελεσμάτων – Πρότυπα

16.6 Reflex testing & αλγόριθμοι

1. ΚΝΣ δείγμα → multiplex πάνελ. Αν HHV-7 μόνο θετικό: επιβεβαιωτική μονοπλεκτική + ενημέρωση κλινικής ομάδας.
2. Ανοσοκαταστολή με ιαιμία → παράλληλη ποσοτική PCR HHV-6/CMV/EBV και επανάληψη εντός 3–7 ημερών.
3. Χαμηλό φορτίο κοντά στο LOD → επανάληψη εκχύλισης και/ή νέο δείγμα.

16.7 Διασφάλιση ποιότητας & διαπίστευση

• ISO 15189 διαδικασίες: validation/verification, ακρίβεια, επαναληψιμότητα, αβεβαιότητα μέτρησης (ποσοτική PCR).
• EQA/Proficiency: συμμετοχή σε εξωτερικά σχήματα όπου διατίθενται.
• LIMS: ιχνηλασιμότητα δείγματος, audit trail, αυτόματα σχόλια ερμηνείας.
• Βιοασφάλεια: ζώνες pre/post-PCR, UV απολύμανση, μονόδρομη ροή εργασίας.

16.8 Επικοινωνία εργαστηρίου–κλινικού

• Critical values: θετική ΕΝΥ PCR κοινοποιείται τηλεφωνικά με καταγραφή.
• Διαφοροποιήσεις: ασυνήθιστα μοτίβα (π.χ. υψηλό φορτίο χωρίς συμπτώματα) → συζήτηση για επαναληπτικό δείγμα.
• Εκπαίδευση: ενημερωτικά φύλλα για «Ct ≠ φορτίο» και μη συγκρισιμότητα μεταξύ πλατφορμών.

Σημείωση: Το παρόν SOP είναι εκπαιδευτικό και απαιτεί προσαρμογή στις διαδικασίες του εκάστοτε εργαστηρίου,
στα κιτ/πλατφόρμες και στις τοπικές κατευθυντήριες. Η ερμηνεία πρέπει να γίνεται σε στενή συνεργασία με την κλινική ομάδα.

17) Δημόσια Υγεία & Πρόληψη για HHV-7

Ο HHV-7 κυκλοφορεί ευρέως στην κοινότητα και μεταδίδεται κυρίως μέσω σιέλου/στενής επαφής
(π.χ. κοινή χρήση ποτηριών, «φιλιά στο στόμα», παιχνίδια που μπαίνουν στο στόμα). Τα περισσότερα επεισόδια είναι ήπια
ή ασυμπτωματικά· η πρόληψη εστιάζει σε υγιεινή χεριών, καθαρισμό επιφανειών και εκπαίδευση.
Δεν υπάρχει εμβόλιο για HHV-7.

17.1 Πρακτική Πρόληψη στο Σπίτι

• Χέρια: σαπούνι & νερό ≥20″ ή αλκοολούχο αντισηπτικό (≥60%) όταν δεν υπάρχει νερό.
• Σκεύη: όχι κοινή χρήση ποτηριών, πιρουνιών, καλαμακίων, οδοντόβουρτσας.
• Στοματική επαφή: αποφυγή «φιλιών στο στόμα» ιδίως με βρέφη.
• Παιχνίδια: τακτικός καθαρισμός/απολύμανση παιχνιδιών που μπαίνουν στο στόμα.
• Άρρωστος στο σπίτι: χαρτομάντιλα μιας χρήσης, καλά αεριζόμενοι χώροι.

17.2 Σχολεία & Παιδικοί Σταθμοί

17.3 Χώροι Εργασίας & Κοινότητα

• Παρουσία στην εργασία: αποφυγή όταν υπάρχει πυρετός ή συστηματικά συμπτώματα· επιστροφή μετά 24h απυρεξίας.
• Μέτρα ρουτίνας: υγιεινή χεριών, «αναπνευστική εθιμοτυπία», καθαρισμός κοινόχρηστων.
• Εκδηλώσεις/συνάθροιση: αν είστε εμπύρετος/καταπονημένος, προτιμήστε να αναβάλετε.

17.4 Ευπαθείς Ομάδες

• Ανοσοκαταστολή/Μεταμοσχευμένοι: εξατομικευμένη συμβουλή· έμφαση στην υγιεινή & αποφυγή στενής επαφής με εμπύρετα άτομα.
• Κύηση: γενική υγιεινή· αποφυγή κοινών σκευών με μικρά παιδιά· συμβουλή ιατρού σε επιμένοντα συμπτώματα.
• Βρέφη: αποφυγή «φιλιών στο στόμα», καθαρισμός παιχνιδιών, υγιεινή χεριών φροντιστών.

17.5 «Myth-busting» – Μύθοι & Γεγονότα

17.6 Έτοιμα Templates Επικοινωνίας

17.7 Συχνές Ερωτήσεις (FAQ)

• Υπάρχει εμβόλιο για HHV-7; Όχι.
• Χρειάζεται απολύμανση ολόκληρου σχολείου; Όχι· αρκεί ενισχυμένος ρουτίνας καθαρισμός υψηλής αφής.
• Το εξάνθημα σημαίνει μεταδοτικότητα; Όχι απαραίτητα· συχνά εμφανίζεται αφού πέσει ο πυρετός.
• Πότε επιστρέφω; Μετά από 24h απυρεξίας και καλή γενική κατάσταση.
• Πρέπει να κάνω test; Μόνο αν το συστήσει ιατρός με βάση συμπτώματα/κλινικό σενάριο.

17.8 Μικρός Αλγόριθμος Απόφασης (Κοινότητα/Σχολείο)

1. Συμπτώματα; Αν υπάρχει πυρετός → μένουμε σπίτι. Αν μόνο εξάνθημα & καλή κατάσταση → συνήθως παραμονή/επιστροφή επιτρέπεται.
2. Μέτρα: Ενίσχυση υγιεινής χεριών, καθαρισμός υψηλής αφής, αποφυγή κοινής χρήσης σκευών.
3. Επικοινωνία: Σύντομο ενημερωτικό σε γονείς/προσωπικό χωρίς πανικό.
4. Επανεκτίμηση: Μετά 1–2 εβδομάδες με βάση απουσίες/συμπτώματα.

Σημείωση: Το παρόν κεφάλαιο έχει εκπαιδευτικό χαρακτήρα και δεν αντικαθιστά οδηγίες δημόσιας υγείας.
Ακολουθήστε τις τοπικές κατευθυντήριες/νόρμες για σχολεία, χώρους εργασίας και υγειονομικές δομές.

18) Συχνά Λάθη & Checklists (HHV-7)

Η κλινική και εργαστηριακή ερμηνεία του HHV-7 σκοντάφτει συχνά σε υπερερμηνεία μοριακών αποτελεσμάτων,
λανθασμένη επιλογή δείγματος και μη αναγνώριση κρίσιμων κλινικών σημάτων (ιδίως στο ΚΝΣ και στην ανοσοκαταστολή).
Το παρόν τμήμα συμπυκνώνει τα συχνότερα σφάλματα και παρέχει πρακτικά checklists για άμεση χρήση.

18.1 Κλινικές «παγίδες» & διορθωτικές κινήσεις

18.2 Checklists για Κλινικούς

18.3 Checklists για Εργαστήρια (SOP «τσέπης»)

18.4 Μικρο-αλγόριθμοι απόφασης

18.5 Safety & Drug-monitoring «at a glance»

• GCV/VGC: CBC 2–3×/εβδ. (ουδετεροπενία), κρεατινίνη/eGFR· προσαρμογή δόσης.
• FOS: κρεατινίνη, Mg/K/Ca συχνά· ενυδάτωση.
• Συνθεραπεία: αξιολόγηση αλληλεπιδράσεων (ιδίως με ART/χημειοθεραπείες).

Σημείωση: Οι λίστες λειτουργούν ως πρακτικές υπενθυμίσεις και δεν υποκαθιστούν πρωτόκολλα/κατευθυντήριες της μονάδας σας.

19) Συμβουλευτική Ασθενούς & Επικοινωνία

Η επικοινωνία για τον HHV-7 πρέπει να είναι σαφής, καθησυχαστική και προσαρμοσμένη στο κοινό (γονείς, έγκυες, ανοσοκατεσταλμένοι).
Το μεγαλύτερο μέρος των λοιμώξεων είναι ήπιο ή ασυμπτωματικό, ενώ τα «κόκκινα σημαιάκια» απαιτούν άμεση αξιολόγηση.
Παρακάτω παρέχονται έτοιμα scripts, cards, FAQ και templates που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε αυτούσια.

19.1 Τι λέω σε απλό λόγο (plain language)

• Τι είναι: Ένας κοινός ιός της οικογένειας του έρπη που μένει «ήσυχος» στο σώμα.
• Πώς κολλάει: Με σάλιο/στενή επαφή (ποτήρια, κουτάλια, φιλιά στο στόμα).
• Συμπτώματα: Στα παιδιά συχνά πυρετός και μετά ένα ροζ εξάνθημα που περνά μόνο του. Στους ενήλικες, συνήθως ήπιο.
• Θεραπεία: Κυρίως υγρά, ξεκούραση, αντιπυρετικά. Ειδικά αντιιικά μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.
• Πότε ανησυχώ: Εάν εμφανιστούν έντονη υπνηλία, σπασμοί, δύσπνοια, πόνος στο στήθος, επίμονος υψηλός πυρετός.
• Πρόληψη: Πλύσιμο χεριών, όχι κοινή χρήση σκευών, αποφυγή «φιλιών στο στόμα» με βρέφη.

19.2 Scripts ανά σενάριο

19.3 Καρτέλες ανά πληθυσμό

19.4 Επικοινωνιακά «κλειδιά» για επαγγελματίες

• Ενσυναίσθηση πρώτα: «Καταλαβαίνω ότι το εξάνθημα αγχώνει· ας το δούμε μαζί βήμα-βήμα».
• Κανονικοποίηση: «Το βλέπουμε συχνά και συνήθως περνά γρήγορα».
• Σαφή όρια: δώστε 3–4 συγκεκριμένα red flags και γραπτές οδηγίες.
• Teach-back: ζητήστε από τον ασθενή να επαναδιατυπώσει το πλάνο.

19.5 «Τρίλεπτη» συμβουλευτική (δομημένη)

1. Αναγνώριση ανησυχίας (20″) – «Ποιο είναι το μεγαλύτερο άγχος σας σήμερα;»
2. Πλαίσιο/προσδοκίες (40″) – «Συνήθως είναι ήπιο και αυτοπεριοριζόμενο…»
3. Πλάνο φροντίδας (60″) – 3 bullets: υγρά/ξεκούραση, δέρμα/κνησμός, επιστροφή δραστηριοτήτων.
4. Red flags (30″) – 3 σαφή σημεία.
5. Teach-back (30″) – «Ας βεβαιωθούμε ότι είμαστε στην ίδια σελίδα…»

19.6 Mini-FAQ για ασθενείς

• Είναι επικίνδυνο; Συνήθως όχι· τις περισσότερες φορές περνά μόνο του.
• Θα κολλήσουν οι άλλοι; Η μετάδοση γίνεται κυρίως με σάλιο· τηρήστε υγιεινή χεριών και μην μοιράζεστε σκεύη.
• Χρειάζονται αντιιικά; Όχι συνήθως. Μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.
• Πότε επιστρέφω; Μετά από 24 ώρες χωρίς πυρετό και αν αισθάνεστε καλά.

19.7 After-Visit Summary (AVS) – Template

Σημείωση: Το παρόν υλικό προορίζεται για ενημέρωση και δεν υποκαθιστά εξατομικευμένη ιατρική συμβουλή.

20) Βιβλιογραφία & Περαιτέρω Ανάγνωση (HHV-7)

Επιλεγμένες πηγές με σύντομες σημειώσεις ανά θεματική. Περιλαμβάνονται σύγχρονες ανασκοπήσεις, κλινικές σειρές, εργαστηριακές οδηγίες και ελληνικές πηγές για δημόσια υγεία/ποιότητα.

20.1 Ανασκοπήσεις & «θεμέλια» για HHV-7

1. Verbeek R et al. Update on human herpesvirus 7 pathogenesis and clinical disease (2024). Αναλυτική επισκόπηση παθογένεσης, επιδημιολογίας και κενών γνώσης· προτείνει μοντέλο παθογένεσης. :contentReference[oaicite:0]{index=0}
2. ESPID Review (Παιδιατρικές λοιμώξεις): Human Herpesvirus 6 and 7 infections in immunocompetent children (2025, PDF). Πρακτικές κλινικές συστάσεις για πρωτογενείς λοιμώξεις/ερμηνεία PCR. :contentReference[oaicite:1]{index=1}
3. StatPearls – Roseola infantum (τελευταία ενημέρωση 2023–2025). Περιγράφει «πυρετός→ταχεία ύφεση→εξάνθημα», HHV-6 ως κύριο αίτιο και HHV-7 σπανιότερα. Χρήσιμο για γρήγορη ανασκόπηση. :contentReference[oaicite:2]{index=2}

20.2 Νευρολογικές εκδηλώσεις & ΚΝΣ

1. Virology Journal (2025): Σειρά 12 ανοσοεπαρκών παιδιών με σοβαρή εγκεφαλίτιδα HHV-7 (mNGS σε ΕΝΥ). Φωτίζει σπάνια αλλά υπαρκτή βαρειά νόσο· χρήσιμο για red flags/διαγνωστική στρατηγική. :contentReference[oaicite:3]{index=3}
2. Lynch M et al. (2023): Λιμβική εγκεφαλίτιδα σχετιζόμενη με HHV-7· λεπτομερές κλινικό/απεικονιστικό προφίλ. :contentReference[oaicite:4]{index=4}
3. Yang J et al. (2022): Αυτοάνοση εγκεφαλίτιδα με θετικό HHV-7—τονίζει τη σπανιότητα σε ανοσοεπαρκείς και τη νευροτροπικότητα. :contentReference[oaicite:5]{index=5}

20.3 Δερματολογία – Pityriasis rosea (PR) & HHV-6/7

1. Kurc MA et al. (2024): Systematic review/meta-analysis για συσχέτιση PR με HHV-6/7· υποστηρίζει αιτιολογικό ρόλο και συζητά σύγχυση στη βιβλιογραφία. :contentReference[oaicite:6]{index=6}
2. Drugs in R&D (2025): Σύνοψη αποδείξεων για αποτελεσματικότητα acyclovir στην PR (RR 2.45–5.72 σε αναλύσεις) — πιθανή εμπλοκή HHV-6/7. :contentReference[oaicite:7]{index=7}
3. StatPearls – Pityriasis rosea (2024): Κλασικά κλινικά στοιχεία (herald patch, «Christmas-tree» pattern), διαφοροδιάγνωση, θεραπευτικές επιλογές. :contentReference[oaicite:8]{index=8}

20.4 Αναπνευστικό/άλλα όργανα & κλινικές συσχετίσεις

1. Critical Care (2023): HHV-7 σε κατώτερο αναπνευστικό σε βαριά πνευμονία· συζήτηση για κλινική σημασία ανεύρεσης έναντι «bystander». :contentReference[oaicite:9]{index=9}
2. Pilot study (2024): Ανίχνευση HHV-7/HHV-6/5 σε ούρα υγιών—στρατηγικές «immune profiling»· βοηθά στην κατανόηση φορείας/απέκκρισης. :contentReference[oaicite:10]{index=10}

20.5 Εργαστηριακά – Διάγνωση & ερμηνεία

1. Eurofins Biomnis – οδηγός εξέτασης HHV-7 PCR: συνοπτικά για είδος δείγματος/κλινική αξία· καλή υπενθύμιση για «σωστό δείγμα για σωστή ερώτηση». :contentReference[oaicite:11]{index=11}
2. Δείκτες οροεπιπολασμού: μελέτη 2023 για HHV-7 IgG σε παιδιά—χρήσιμη για counseling γονέων (πρώιμη έκθεση). :contentReference[oaicite:12]{index=12}

20.6 Δημόσια υγεία – Παιδικά εξανθήματα & μετάδοση (για συσχέτιση/διαφορική)

1. ECDC – Συστηματική ανασκόπηση επώασης/μεταδοτικότητας στα παιδιά (συμπεριλαμβάνει στοιχεία για ροδοέξανθημα: επώαση ~10 ημέρες, απέκκριση σε σάλιο/κόπρανα εβδομάδων). :contentReference[oaicite:13]{index=13}
2. Cleveland Clinic / RCH Melbourne / DermNet: σαφή ενημερωτικά για ροδοέξανθημα, χρήσιμα για έγγραφα επικοινωνίας/AVS. :contentReference[oaicite:14]{index=14}
3. Mayo Clinic & Medscape – επικαιροποιημένα facts για αιτιολογία/κλινική φυσική ιστορία. :contentReference[oaicite:15]{index=15}

20.7 Θεραπείες/ανοσοτροποποιητικοί παράγοντες (ειδικές καταστάσεις)

1. Ανασκόπηση 2025: επανενεργοποίηση HHV-6/7 σε allogeneic CAR-T—σημασία για παρακολούθηση/mitigation στη βιομηχανική παραγωγή. :contentReference[oaicite:16]{index=16}

20.8 Ελληνικές πηγές – Δημόσια υγεία, εκπαίδευση, ποιότητα

• ΕΟΔΥ: επίσημες σελίδες για ιογενή εξανθήματα άλλων αιτίων που μπαίνουν στη διαφορική (Parvovirus B19, Coxsackie)—χρήσιμες για σχολεία/δομές. :contentReference[oaicite:17]{index=17}
• Υπουργείο Υγείας (Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών 2024–2025): επικαιροποιημένο χρονοδιάγραμμα/συστάσεις—βοηθά στην ορθή επικοινωνία προς γονείς. :contentReference[oaicite:18]{index=18}
• ΕΣΥΔ – ISO 15189: Κατευθυντήρια για διαπίστευση κλινικών εργαστηρίων· σχετικό με ενότητες προ-/μετά-αναλυτικών και αναφοράς αποτελεσμάτων. :contentReference[oaicite:19]{index=19}
• Παν. Αθηνών – Παιδιατρικές σημειώσεις/Annals (στα ελληνικά): περιγραφή PR (herald patch, κλινική πορεία)· χρήσιμο βοήθημα εκπαίδευσης. :contentReference[oaicite:20]{index=20}
• Pergamos (ΕΚΠΑ) – διδακτικό PDF δερματολογίας: ελληνόγλωσση περίληψη για PR (επιδημιολογία/κλινική εικόνα). :contentReference[oaicite:21]{index=21}
• ΕΔΑΕ: θεσμική πηγή για δερματολογική φροντίδα/παραπομπή (σε επίπεδο συστήματος). :contentReference[oaicite:22]{index=22}

20.9 Σύντομα «τι να θυμάμαι» για τις πηγές

20.10 Πώς να παραπέμψετε το παρόν υλικό

HHV-7: Κλινικός & Δημόσιας Υγείας Οδηγός (έκδ. 2025). Διαθέσιμο σε μορφή HTML sections (TOC-ready).
Ενότητα 20: Βιβλιογραφία & Περαιτέρω Ανάγνωση.

TOC

ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΛΗΡΗ ΚΑΤΑΛΟΓΟ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΜΑΣ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΤΕ ΜΑΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ !!

https://mikrobiologikolamia.gr/katalogos-eksetaseon/